Одлична лекција - глина и восок...

 

Одлична лекција - глина и восок

Бог е Сонцето на праведноста, како што е напишано, што ги шири на сите воопшто зраците на својата добрина, а душата станува во умот или восок кога го љуби Бога или глина кога ја сака материјата.

Како што, според својата природа, глината се суши од сонцето, додека восокот по природа омекнува, така и душата што ја сака материјата и светот, слушајќи ги советите Божји и реагирајќи со умот како што глината се стврднува и како фараонот се турка кон уништување.

Но, секоја душа што го љуби Бога како восок што го омекнува и со признавањето на божествените знаци и видови станува духовно живеалиште на Бога.

Оној што го просветувал својот ум со божествените значења и го навикнал својот јазик непрестајно да го велича Создателот со божествени химни и ги осветувал своите сетила со чиста имагинација, тој на сликата на божественото добро го додал подобие на своето мислење.

Човек ја чува својата душа неизвалкана за Бога, ако го присилува својот дух да размислува само за Бога и неговите доблести, ако говорот го прави изразувач и толкувач на сопствените доблести и ако ги учи своите сетила со почит да го замислуваат видливиот свет и сето тоа содржи, информирајќи ја својата душа за големината на зборовите што ги содржат.

Бог, откако нè ослободи од суровото ропство на демоните кои владеат со нас, ни го даде човекољубивиот јарем на побожност, смирение; тој ја скротува секоја ѓаволска сила и го гради секое добро за оние што го претпочитаат и го чува неуништливо од махинациите.

Кој верува, се плаши, а кој се плаши се понизува себеси, а кој се понизува, станува кроток, задржувајќи ги во себе неприродните движења на гнев и желба.

Кроткиот ги пази заповедите, кој ги пази заповедите, станува чист; кој се чисти, внатрешно се просветлува, а кој се просветлува, станува достоен да спие со невестата на Словото во спалната соба на Тајните...