Зошто се вратив на овој свет...

 

Зошто се вратив на овој свет?

Раскажано од Старецот

Еднаш го читав житието на Свети Серафим Саровски и на местото каде што Светиот рече дека ги видел сцените од рајот, „во домот на мојот Татко сте многу монаси“, тогаш реков, о Боже, што треба да имаат овие манастири да стане така?

Одеднаш книгата ми падна од раце и се најдов на прекрасно место.

Пред мене беше пат обраснат со темјанушки, сите со иста висина и густо насадени, миризливи и покрај мене стоеше Старецот, Свети Давид.

Сакав да продолжам понатаму и се двоумев дека можеби ќе ги скршам цвеќињата.

Дури ми кажа и кој ги засадил толку густо.

Да беа малку послаби, би ја ставил ногата помеѓу, а не би ги скршил и би се двоумил да продолжам понатаму.

Тогаш ми кажа Старецот.

Само напред, напред, напред, оче Јакове, не плаши се, овие цвеќиња не се како оние што ги знаеш, не се кршат.

Така како одев напред стапнав и тие не се скршија. Гледам од десно, стрмен удолнина, земјен пат многу опасен и велам.

Каков пат е ова? Ако помине некој автомобил ќе биде во опасност.

Тогаш ми кажа старецот.

Овде нема коли оче Јаков, воопшто не гледај на овој пат, ти оди како што одиш.

Така одевме по овој цветен пат и велам. „Ајде да видиме што има наоколу“.

Гледам некои убави мали куќички, ретко населени, како палати, со куќишта со нивните влезни врати, полни со цвеќиња и убавина и светлина, но тие беа сосема празни, немаше човек внатре.

Потоа му велам на Старецот кој ме придружуваше.

Старче, каков мир и убавина е ова?

Посакувам да имам таква куќа за да седам на тивко, да ја кажувам мојата молитва, бидејќи јас сум тивка личност.

Тогаш старецот ја крена раката и ми ја покажа мала куќа што беше за мене.

Но, веднаш се најдов во мојата ќелија и реков:

Зошто се вратив на овој свет? Ах, никогаш да не се вратев, туку да останам таму засекогаш!

Свети Јаков Цаликис