ЕДЕН ЗБОР ЗА ИСПОВЕД

 ЕДЕН ЗБОР ЗА ИСПОВЕД - Старец Сава Псково-Печерски

Покајанието содржи четири чекори. 

Првиот е човекот да сфати и да се покае за своите гревови и слабости. 

Вториот е да се покаже решителност да се исповеда.

Третиот е самата исповед пред свештеникот.

 Четвртиот е да се трудиме да не го повториме она што се исповеда.

 

Злосторникот, кога убил човек, ако не го откријат, оди среќен и весел. Тој е среќен! И на што се радува? Јас и ти знаеме - за неговата пропаст, но тој тоа не го разбира. Срцето му е закоравено, не чувствува каење, станува бескрупулозен, бесчувствителен. Така и повеќето луѓе - грешат и не забележуваат дека грешат, но го минимизираат својот грев. ѓаволот ужива во оваа рамнодушност кај луѓето, што тие се залажуваат во нивната наводна праведност. Тоа им дава мисла: „Што конкретно направив? Не убив, не крадев. Живеам како и сите други“. Излегува дека нема потреба од покајание. Вака лукаво пристапува злиот дух...

Значи, пријателе, за да ја засрамиме оваа зла сила, да не потпаднеме под нејзино влијание и засекогаш да загинеме, потребно е да се научиме на правилното покајание.Едно од главните чинови на покајанието е исповедта. Приближувајќи кон него, мора да се направат три работи:

Да ги трпиш сите што ти се товар или на кои си товар, да имаш скрушено и понизно срце, да се молиш вредно и искрено. И така, пред сè, должен си да го трпиш секого. Можно е да се каже: „Зошто да одам, никому не се лутам, кој ми се лути нека дојде да бара прошка.“ А зошто се лутиш? Па ти го вознемири со нешто. Проверете ја вашата совест! Ако совеста ви е мирна и ако во ништо не сте навредиле никого, тогаш заради љубовта кон ближниот побарајте прошка од сите оние кои ви се лутат поради завист, љубомора или која било друга причина. Ако не можете лично да се помирите, барем психички, од се срце простете, оправдувајте ги и обвинувајте се. Некој ќе рече дека е срамно и понижувачки да бараш прошка, особено во денешно време. Срамота е да се копа во туѓ џеб и да се краде, но да се прави добро никогаш не е срам. Со ова човекот ја покажува (пред Бога) своето смирение, а смирението и љубовта се највисоки доблести. И да се срамиме од ова јасно ја покажува најлошата страст во нас - гордоста. И покрај сè, ако некој остане неволен кон нас, тогаш „правете им добро на оние што ве мразат“(Мат.5:44). Не треба, пријателе, никого да понижуваме, да не се возвишуваме пред никого, запомнете, дека сме најлоши од сите, па искрено да кажеме: „Прости!“ на секој понижувачки збор. При исповед не треба да чекаме прашања на свештеникот, туку самите да ги исповедаме своите гревови, без да се срамиме, без да ја криеме или намалуваме нивната важност.

Се случува човек да дојде на исповед и наместо да се понижи со кажување на своите гревови, да се пофали - колку е добар, колку заслуги има. Понекогаш дури и додека ги кажува, тој е трогнат и плаче, понесен од сето ова што го направил. Граница на лудилото! Ова е „параноја“ кон Црквата треба да се пристапи како духовна болница. Кога одиме на лекар не зборуваме за здравје, туку за болести. Инаку, замислете човек со скршена нога на три места, влегува во лекарската ординација, почнува да ги покажува рацете, широко ја отвора устата и го испружува јазикот, ја крева облеката за да го слушаат и на крајот, само едвај лелека , да ја напушти ординацијата пред запрепастен поглед на докторот. Дали таков човек би закрепнал?!

Исповедта е подвиг на самопринуда. Многумина не можат да го избегнат искушението за самооправдување, а на исповед често му кажуваат на свештеникот дека згрешиле во нешто, но тоа било поради ова и она ... Особено кога станува збор за расправии, кавги, гнев, раздразливост, тие очајно ги осудуваат другите. Тие се обвинуваат, и тие се правдаат. Таквото покајание е лажно, лицемерно и спротивно на Бога. Ова е знак на самољубие и отсуство на лично длабоко покајание.

Понекогаш велат: „Оче, моето сеќавање е слабо, не можам да се сетам на ниту еден грев“. Гледате во млад, здрав човек, но тој се жали на слаба меморија.

- „Не, работата не е во меморијата“.

- „Навистина, отец, ништо не се сеќавам“.

- „Верувам, верувам! Но, тоа не е затоа што вашата меморија е слаба, туку затоа што живеете безгрижно и расеано и не им придавате големо значење на своите гревови. Не посветуваш внимание на гревовите, не ги поправаш во сеќавање и затоа ги забораваш“.

Кога јадеме, не седиме на маса со влажен ранец на грб, со калливи чизми и валкани ракавици. Најпрво се ослободуваме од нив и се миеме од нечистотијата, за да не нè вознемируваат на масата. Така, за да уживаме во Небесната вечера, мора да го отстраниме товарот на гревот со покајание. Секој ден душата е оптоварена со духовна нечистотија, затоа мора почесто да се миеме преку исповед.

Навиката е втората природа на човекот. Многу дејства човек прави од навика без да размислува за тоа - трепкање за да не му се исуши рожницата на окото, мафтајќи со рацете при одење за да одржи рамнотежа. Така е и во духовниот живот. Да создадеме навика да го избегнуваме гревот, а во што и да грешиме - да се исповедаме.Кога патувате, на пример со воз, и гледате низ прозорецот со интерес, ништо нема да ви избега од очите. Секоја падина на планината, црквите во селата, брезите во шумата ќе ви останат во сеќавање и ќе можете детално да кажете за вашето патување. И ако рамнодушно гледате во прозорецот со очи кои не гледаат ништо, ако сте впиени во мислите, тогаш сметката за вашето патување ќе биде сува, кратка, генерално, без детали и на крајот ќе бидете принудени да кажете: „Да, ништо не се сеќавам! Сè заборавив!“ Така е во исповедта.

Примерок за исповед

 

Јас згрешив светољубиво

Згрешив со празно зборување

Згрешив со потсмев

Згрешив слушајќи непристојна музика и пеејќи непристојни песни

Згрешив со непристојно танцување

Згрешив слушајќи и зборувајќи непристојни работи

Згрешив со лажење

Згрешив лажејќи во трговијата

Згрешив со прекршување на ветувањата

Згрешив со коцкање, со карти

Згрешив со тоа што залудно го нарекувам Божјето име

Згрешив криејќи ги гревовите во исповедта

Згрешив со клевета

Згрешив со осуда

Згрешив понижувајќи ги другите луѓе

Згрешив со ненаситност, со прејадување, со пијанство

Згрешив со пушење

Згрешив јадејќи без молитва

Згрешив со тоа што не ги држев постовите

Згрешив со тоа што ги скратив и испуштав утринските и вечерните молитви

Згрешив со мрзливост 

Згрешив со пропуст

Згрешив со безделничење

Згрешив со очај

Безгрижно згрешив на работа

Згрешив со кражба

Згрешив со лакомост

Блудно згрешив

Згрешив со алчност

Згрешив безмилосно

Згрешив со милост

Згрешив со лихварство

Згрешив со лажно сведочење

Згрешив со тоа што повредив друга личност

Згрешив со тоа што повредив друга личност

Згрешив од завист

Згрешив со гордост

Згрешив со суета

Згрешив со гордост

Згрешив со непослушност

Згрешив со непослушност на работа, пред родители

Згрешив со тоа што не ги исполнив обврските кон моите родители кога беа болни или во потреба

Згрешив со самооправдување

Згрешив во гнев

Згрешив со тепање

Згрешив со лоша меморија

Згрешив со убиство

Згрешив со абортус

Згрешив со обид или размислување за самоубиство

Згрешив со тоа што посетував гатачи, гледав кафе, ѝ се поклонував на Ванѓа, јасновидци, верувајќи во хороскопски знаци, читајќи такви книги, убедував други да ги прават овие работи

Згрешив правејќи магии

Згрешив со злоба

Згрешив со брачен однос за време на постот, (против) среда, петок, недела

Згрешив со блуд

Згрешив во прељуба

Згрешив со блуднички мисли

Згрешив со самоизвалканост

Згрешив со похотливи соништа, задоволства

Згрешив со прељуба

Згрешив што живеев заедно без црковен брак

Згрешив со намера да немам (повеќе) деца

Згрешив со промискуитетни допири

Згрешив гледајќи непристојни филмови, слики во списанија и весници, реклами

Згрешив со непристојни соништа

Згрешив со ноќна нечистотија

Згрешив со заведување

Згрешив носејќи непристојна облека

Згрешив со неприродни гревови - хомосексуалност

Згрешив со тоа што присуствував на секти, протестанти, католици, окултисти и други, читајќи ги нивните книги

Згрешив со богохулење

Згрешив со богохулни мисли

Згрешив безмилосно

Згрешив со суровост кон луѓето и животните

Згрешив што ја загадував околината

Згрешив со неверување

Згрешив со студенило, бесчувствителност, тврдост на срцето

Згрешив со тоа што се одреков од Бога

Згрешив со тоа што бев бесчувствителен кон Него

Згрешив затоа што ја пропуштив Светата служба во недела или на празник

Згрешив работејќи на празник или во недела

Згрешив со тоа што ги терав подредените да работат на празник или во недела

Згрешив зборувајќи во црквата и за време на службата, со тоа што го напуштив храмот пред крајот на службата

Згрешив со прекумерна тага

Згрешив од тага

Згрешив со нетрпение

Згрешив со страв од иднината

Згрешив од невнимание и одвраќање за време на службата и молитвата

Згрешив причестувајќи се без потребната подготовка

Згрешив пцуејќи

Згрешив со убави мисли

Згрешив со љубомора без причина

Згрешив на страната на сомнежот

Згрешив со озборување, озборување

Згрешив со љубопитност, прислушкување

Немилосрдно згрешив

Згрешив со тоа што не бев од помош

Згрешив со неблагодарност

Згрешив со непослушност

Згрешив од мрзеливост и неисполнување на семејните обврски

Згрешив со непочитување на свештениците и епископите

Згрешив со непочитување на старешините

Згрешив со неправда и грубост кон помалите

Згрешив занемарувајќи го образованието на децата

Згрешив со страст за моќ

Згрешив со ласкање

Згрешив со лицемерие

Згрешив со луѓе-угодни

Згрешив со тоа што ги открив туѓите гревови и тајни

Згрешив предизвикувајќи несреќа, кавга

Згрешив со непријателство

Згрешив затоа што одбив да се лекувам

Згрешив со тоа што сакав да умрам порано

Згрешив со непопустливост

Згрешив со одмазда

Згрешив од раздразливост

Згрешив со дрскост

Згрешив што не вратив заем

Згрешив со поткуп

Згрешив со тоа што бев зависен од нешта /се манифестира кога некој ќе ги допре или сака/

Згрешив стремејќи се кон телесен одмор, удобност и правејќи ги идеал и цел на мојот живот

Згрешив со суета

Згрешив со суета, фалење злато, сребро, лак, кармин, залудно носење облека

Згрешив со тоа што бев зависен од луѓе и работи, од некоја активност/ музика, интернет, компјутерски игри и други штетни навики/

Згрешив со…

 

Божјата милост е многу голема, теолозите сметаат дека гревот што се исповедува никогаш не се прави.