Покајте се и принеси му ги на Господа своите солзи како миро на покајанието...

 

Покајте се и принеси му ги на Господа своите солзи како миро на покајанието 

Постојано да ја држиш душата во состојба на покајание и жалост. Идентификувајте ги вашите најбезначајни слабости и борете се со нив.

Ако сте рамнодушни кон малите падови и малите гревови, бидете сигурни дека еден ден ќе се најдете рамнодушни и кон големите. Од најминливата и најсуптилната грешна мисла понекогаш се раѓа најтешкиот грев.

Принципот на спасението е принцип на покајание. Начелото на покајанието е воздржување од грев. Принципот на воздржување од гревот е добрата намера, добриот избор.

Добрата волја раѓа труд.

Маките раѓаат доблести. Доблестите раѓаат духовна работа. Духовната работа, конечно, кога е континуирана и истрајна, ја овековечува доблеста во душата и ја прави нејзина природна состојба. Кога ќе го достигнете ова последно ниво, ќе бидете малку подалеку од допирот на Бога!

Слушајте многу внимателно како Свети Јован Крстител го дефинира вистинското покајание:

Покајанието значи обновување на крштевањето.

Покајанието значи договор со Бога за нов живот.

Покајанието значи дефинитивно воздржување од гревот.

Покајанието значи длабока скрушеност и понизување.

Покајанието значи трајно повлекување од секое телесно задоволство.

Покајанието значи постојано самопрекорување.

Покајанието значи рамнодушност кон сè и грижа само за спасението на својата душа.

Покајанието значи дела на доблест спротивни на минатите гревови.

Покајанието значи очистување на помрачената совест.

Покајанието значи доброволно поднесување на сите неволји, од луѓето и од демоните.

Покајанието значи самоказнување и постојани телесни страдања.

Покајанието значи согорување на гревовите со огнот на непрестајната плачлива молитва.

Сето ова претставува вистинско покајание. Но, дали се тие знаци на твоето покајание?

Овој свет, кој го заборави Бога, не е ништо друго освен долина на гревот и лавиринт на жалост. Нема ништо добро, ништо за пофалба. Насекаде владее гревот, беззаконието, отпадништвото, но и нивните неизбежни последици: болка, тага, стенкање.

Каде уште да ве бијат вас, кои сè уште се противставувате? Целата глава ви е во рани, и целото срце ви е изнемоштено(Исаија 1,5).

Затоа ти, брате мој: рони солзи како порои дење и ноќе, око да не ти трепне, окото да не ти молчи ( Плач. Ер. 2. 18).

Се сетив на тоа и ја излив душата своја, зашто ќе поминам низ места каде што е чудесната скинија – до Божјиот дом – при гласно воскликнување и прославување, како на голем празник( Псалм 41.4).

И Господ плачеше, не затоа што му требаа солзи на покајание, туку за да жали за непокајанието и тврдоглавоста на народот: А кога се приближи и го виде градот, заплака за него и рече: Да беше и ти узнал барем во овој твој ден, што служи за твојот мир? Но тоа е сега сокриено од твоите очи (Лука 19: 41-42).

Како да не плачете кога животот ви е полн со искушенија, таги, болки, несреќи?

Во кој дел од животот живее тагата без учество? Каква слава стоеше на земјата непроменета? Секогаш послаби сенки, секогаш поилузорни соништа; еден момент, а тие секогаш ја следат смртта.

Како да не тагуваш кога и ти е во опасност да го изгубиш другиот живот, вечниот? Ова ќе биде најголемата несреќа. Никој не знае што ќе се случи со него таму.

Нема вести, нема информации... Смртта ќе дојде како крадец, душата ќе се одвои од телото и ќе ја следат нејзините страшни обичаи од злите духови. О, колку време тогаш! душата ќе оди таму каде што никогаш не била. Ќе ги види оние што никогаш не ги познавал. Ќе го слушне она што никогаш не го слушнал.

Па плачете. Покајте се и принесете му на Господа своите солзи како миро на покајанието. Солзата ја чисти душата и ја мие од секоја дамка, ја осветлува совеста, го осветлува умот, ги раскинува врските на страстите, ги кине ракописите на гревот.

Плачете и тагувајте со покајание, за и вие да се измиете од своите гревови, да ја исчистите нечистотијата на вашата душа, да се излечите од духовно слепило, да го удавите во морето од солзи замислениот прогонител фараон, да го изгаснете  огнот на твоите очи и биди достоен за вечен живот во Христа Исуса, нашиот Господ.

Свети Димитриј Ростовски