Најлошото семејство: Љубомора – Завист – Омраза – Одмазда...

 

Најлошото семејство: Љубомора – Завист – Омраза – Одмазда

Останете подалеку од најлошото семејство што некогаш можете да го сретнете, љубомората на мајката, зависта на таткото и нивното страшно дете, омразата. Подобро никогаш да не ги сретнете, но дури и ако се сретнете веднаш со нив, чувајте се на најдобар можен начин, игнорирајте ги и бегајте што е можно побрзо.

Не се плеткајте со ова семејство кое може да ви донесе само болка, тага и беда.

Мајчината љубомора е отровно чудовиште, ако те касне го губиш разумот, расудувањето и достоинството.

Тоа е отров кој ви тече низ крвта и секогаш кога ќе допре до срцето чувствувате болка и стегање, кои несвесно ви го заматуваат умот и реагирате сосема нерационално, како безмилосно да ве удира камшикот на лудилото.

Љубомората нема граници, тој што е љубоморен, љубоморен е на секого и на се, на сопругата, на пријателите, на непознатите, дури и на децата, одвреме-навреме на поинаков начин, но болниот резултат останува ист.

Љубовната љубомора, љубомората за туѓ успех, љубомората на туѓите добра и имоти, може да ги имаат истите опасни последици ако не ја исфрлите од вашиот ум уште од првиот момент.

Не правете грешка да го помешате чувството на љубомора со чувството на поттик кон себе, да се трудите и да ги постигнете своите цели и да стекнете добра, секогаш во контекст на чесност, трудољубивост и разумност.

Не завидувајте на добрата добиени на лесни и неодредени начини, овие добра не носат трајна и без напор среќа, туку само вознемиреност и постојан ментален немир.

Ако сте љубоморни на вашиот партнер, се навредувате и омаловажувате себеси. Нема пожалосен израз од оној кој вели дека „кој љуби е љубоморен“. Љубовта и љубомората не можат да одат заедно ниту за момент.

Љубомората ја убива секоја друга емоција, создава болни асоцијации, доведува до погрешни мисли и целосно погрешни резултати.

Онаму каде што има љубов нема место за љубомора, бидејќи љубомората е најсебичното чувство на посесивност, доминација и авторитарно угнетување, во комбинација со комплекси на несигурност и потрага по потврда на личноста.

Оваа комбинација создава луѓе со нарушена психолошка инфраструктура поради што нивните реакции се непредвидливи и често опасни.

Оној кој е обземен од чувства на сомнеж, дали е единствениот, најдобар, најпаметен и најуспешен, постојано бара уверување, понекогаш фалејќи, а понекогаш барајќи, длабоко во себе се плаши од отфрлање повеќе од било што друго.

Непрестајните сцени на љубомора но и скриената љубомора за сè што се случува околу него, покажуваат човек кој бара низ процесот на љубомора да ги потврди сопствените можности и способности и да ги надмине сопствените проблеми на несигурност и недостаток на самодоверба.

Ако љубомората доминира во вашите емоции, тогаш тоа ќе го отвори патот за завист на другиот член на семејството.

Зависта носи со себе измешани чувства на љубомора и злоба, бидејќи зависта не е само љубомора, не е само желбата да го имаме она што го има ближниот, туку ни го преплавува умот со мисли кои зрачат злоба, сакајќи уништување, исчезнување, загуба на добра што некој ги има, а ние ги немаме.

Вибрациите и зрачењето на зависта што ги испушта човекот, кога се премногу силни и фокусирани на нешто специфично, можат да предизвикаат зло и уништување што го посакува болниот ум на таа завидлива личност.

Човекот во кој доминира зависта е несреќен и не може да ужива во ништо во својот живот, бидејќи секогаш сака се што другите имаат околу него, љубоморен и завидлив е на сите и преплавен со отровот на зависта, постојано испушта толку лоши зрачења што никој не може да го издржи.

Пазете се од таквите луѓе, бидејќи колку и да ви изгледаат како пријатели, зад грб постојано се обидуваат да ве уништат, да ги задоволат своите алчни чувства на љубомора и завист.

Размислете многу пати пред да проектирате работи кои предизвикуваат љубомора и завист, не претерувајте и колку што можете да ја одржите вашата понизност и скромност наспроти себичните испади на оние околу вас.

Држете се подалеку од завидливите очи и колку помалку храна им давате, толку подобро за вас.

Но, бидете внимателни и не дозволувајте очите да ви паднат од завист на туѓите добра и имоти, секој момент треба да ја контролирате ситуацијата, да ја сфатите својата позиција и да бидете самодоволни и среќни со она што можете да го имате, постојано поставувајќи цели кон тоа да стекнете повеќе, но не со завидување на оние околу вас.

Онаму каде што има завист и љубомора, се ослободува и монструозноста на природата, омразата. Тој, кој го чуваше ова чудовиште во себе, изгуби секаков контакт со чистиот свет на емоции.

Омразата ја умртвува секоја емоционална проекција и го насочува доминантниот човек целосно слеп кон пропаст на апсолутната злоба. Ако љубомората е болест, а зависта е страст, омразата не може да се рационализира или да се прости со ништо.

Оној што мрази не може да размислува рационално, а кој не размислува рационално не е човек, но не е ниту некој друг вид на природата, бидејќи ниту едно суштество од природата не чувствува омраза кон друго.

Оваа грозоморна привилегија е ексклузивна за човечкиот род и е родена, негувана и одгледувана од љубомора и завист. Омразата го води човекот кон дела кои ја надминуваат секоја граница на хуманост и емоционална реакција.

Оној што мрази може да размислува само за уништувањето што ќе биде предизвикано по негова вина и кое ќе му даде болно задоволство од неговата власт, што може да биде секое создавање на природата.

Оној што мрази е контролиран и работи под наредбите на својата страсна омраза, како играчка на далечинско управување, без волја, иницијатива, мисли и цели. Единственото нешто што постои и насочува сè е омразата и сè мора да доведе до апсолутна доминација на оваа страсна желба.

Да се ​​мрази значи да се биде лишен од каков било процес на човечки начин на живот и да се живее само под притисок на опсесивната идеја за извршување на моите сатански деструктивни планови против она што го мразам.

Оваа ситуација, се разбира, нема никаква врска со животот и неговите радости, не може да коегзистира со задоволство и среќа, а личноста полека се доведува до целосна преваленца на лоши мисли и вибрации, што резултира со самоуништување.

Внимавајте, да не ве залажува премачкувањето на омразата со бонбоната на одмаздата. Одмаздата не може да не биде придружена со омраза и затоа ги има токму истите разграничувања и завршетоци.

Колку и да е логичен и праведен набојот што предизвикува да чувствувате потреба за одмазда, обидете се да разберете дека тоа не води до никакво конечно решение и се што прави е да го овековечи постоењето на чудовиштето наречено омраза.

Одмаздата е поттикната од омраза и произведува насилство. Насилството никогаш не можело да го победи насилството, само да создаде маѓепсан круг. Љубомората, зависта, омразата и одмаздата се концепти кои треба да се обидете да ги извлечете од вашиот живот.

Размислувајте рационално и ќе ја спречите љубомората, бидејќи сè друго најчесто започнува од неа.

Промената е обнова, а обновувањето е здрав процес од кој никогаш не треба да се плашите, доколку се потпрете на сопствената сила и на сопствените ментални и емоционални резерви.

Следете ја истата тактика со вашите пријатели. Слушајте ги партнерот и пријателите, прифатете ги нивните сугестии и сугестии, поминете ги низ своја сопствена логичка и емоционална анализа и ако навистина можат да ви ги дадат вистинските насоки кои ќе ве доведат до радост и среќа, следете ги и задоволувајте ги во секој начин.

Здравите врски се засноваат на здрави мисли и одлуки, затоа не двоумете се ниту една минута да ги донесете.