Еве што се случува кога некој ќе ја преземе вашата болка и вашето страдање....

 

 Старецот Илија (Ноздрин) излезе по Богослужбата во храмот во чест на Казанската икона на Пресвета Богородица, рацете на посетителите посегнуваат кон него: тие бараат благослов, молитви, пренесуваат белешки со имиња.  До мене е висок, моќен човек со израз на тага на лицето.  Се обидува да му пријде на старецот, но пред нас има премногу луѓе.  И со ужас забележувам дека човекот до мене тивко плаче од душевна болка и страдање.  Тешко е да се видат машките солзи, ми го одзема здивот и избезумено се обидувам да сфатам како да му помогнам да му пријде на старецот.

 И старецот Илија, низок, целосно скриен од нас од толпата, веќе ја слуша оваа тага во својот дух.  Луѓето се разделија, а тој самиот се приближи до човекот и гледавме како старецот го прегрнува љубезно, како мајка која теши расплакано дете.  Човек низ солзи се обидува да објасни, да зборува за својата тага, а другите разбираат дека ова е загуба на некој близок.  И сега човекот веќе липа, се наведнува над рамото на старецот, а самиот старец речиси плаче и љубезно го прегрнува човекот.  И таква љубов на лицето на старецот ...

 Така тие стојат, притиснати еден спроти друг, и сите разбираат дека старецот се моли за овој страдалник со сите сили.  И постепено липањето се смирува, лицето му се менува на некој суптилен начин.  Тешко е да се дефинира со зборови: очајот и маката се заменуваат со надеж, утеха... Еве што се случува кога некој ќе ја преземе вашата болка и вашето страдање.