Лактот е како Ангелско крило...

 

Лактот е како Ангелско крило

  - Дали ме сакаш;

 - Многу!

 - Дај ми бакнеж!

 Седумгодишното девојче се наведна и нежно го бакна својот брат во челото.  Потоа, како мала мајка, таа со љубов ги повлече прекривките до неговиот врат и му шепна на уво:

 - Те сакам!  Добра ноќ!

 Го изгаси светлото, се покри со ќебињата и двајцата се наведнаа во прегратката на Морфеј.  Не повеќе од шест часа.  Пред зори ги разбудила заглушувачка врева.  Потоа дојде тресењето.  Толку силно што нејзиното мало срце требаше да скокне од неа.

 Без размислување, таа се упати кон креветот на братчето.  Немаше никаква разлика.  Гласот му се заглавил во грлото и одбил да излезе.

 Малку се поместија и пред да престане танцот на Рихтер, големата повеќекатница се навали, се навали и ја допре земјата.  Сега подот и таванот беа опасно блиску.  И двете деца се најдоа меѓу тони бетон и бескрајни могили нечистотија и прашина.

 Не можеше да види што се случува.  Слушаа само крици и повици за помош.  Не можеше ни да се движи.  Да можеше малку да ползи и да се извлече од урнатините. Малиот трепна со очите и ѝ шепна:

 - Се плашам!

 - Не те оставам!  Не плаши се!

 - Ладно ми е!

 - Ќе те загреам.

 Таа го испружи телото кон него.  Не успеа да мрдне ни трошка.

 - Се плашам, ти велам!  повторно рече малиот.

 Таа ја подаде десната рака.

 - Те имам во моите раце!  Нема да дозволам да се повредиш!

 Таа го потпре лактот на челото на малиот и го остави таму да го стопли и ... да го заштити.

 Вака поминаа еден, два, три, пет, десет, петнаесет часа.

 Понекогаш ги напнуваше ушите за да слушне нешто што ќе ѝ даде надеж меѓу стенкањето и крикот, гласот на некој што ќе ги спаси.

 Понекогаш заспивавме и лесно заспивавме.  И сонуваше дека е повторно во нивниот топол дом, да го гушне братот...

 Силен машки глас ѝ ги рашири очите и ѝ се напрегаа ушите.

 Под урнатините поминаа 17 часа.

 - Дали си добро;  ја прашал спасувачот.

 - Да, му одговори.

 -Ќе ти донесам играчки, охрабрувачки и рекол.

 - Не сакам играчки!  Сакам да не извлечеш одовде.

 - Ајде, му рекол човекот на колегата.  Ајде да го преместиме овој дел од таблата.

 Тој не одговори.  Само брзо го извади мобилниот телефон од џебот.

 - Што правиш;  викна првиот.  Немаме време за губење!

 - Почекај минута!  Не сакам да ја изгубам!

 - Кој;  праша првиот со очигледна иритација.

 - Летам, одговори тој и штом се слушна кликнување, побрза да го врати мобилниот во џебот од јакната.

 Кога двете деца биле однесени во болница, фотографијата го обиколи светот, додека не стигнала во рацете на Мохамед Сафа, претставникот на ОН.  И тој го сподели со стотици илјади свои следбеници.  Тоа беше слика на лактот на седумгодишно девојче со сила на Ангелски крилја.

 Сирија, 7 февруари 2023 година