Парабола за животот

 Парабола за животот

 Во Цариград владеел некој страшен, крвожеден султан, чија омилена забава било секојдневно да гледа како џелатот ги камшикува главите пред неговата палата. А на улиците на Константинопол живееше една света човек јуродив, праведник и пророк, кого сите луѓе го сметаа за Божји Светител. Едно утро, кога џелатот погубуваше друг несреќник пред султанот, Светиот застана под неговите прозорци и почна да замавнува со железен чекан десно-лево.

 - Што правиш? праша султанот.

 „Исто како и вие“, одговори Светиот.

 - Како ова? повторно праша султанот.

 „Да“, одговори Светиот. „Се обидувам да го убијам ветрот со овој чекан. А ти се обидуваш да го убиеш животот со камшик. Мојот труд е залуден, како и вашиот. Ти, султан, не можеш да го убиеш животот, како што јас не можам да го убијам ветрот.

 Султанот тивко се повлече во темните одаи на својата палата и не пушти никого да влезе. Три дена не јадеше, не пиеше и не виде никого. И на четвртиот ден ги повика пријателите и рече:

 Навистина, Божјиот човек е во право. Се однесував глупаво. Животот не може да се уништи, исто како што не може да се убие ветрот.

 Свети Николај Велимировиќ