Некој ми кажа дека понизноста е најголемата доблест

Некој ми кажа дека понизноста е најголемата доблест. Но, смирението е алка на доблестите. Ми се чини дека добрината е најголемата доблест. Човекот може да стане добар. Затоа што само Бог е апсолутно добар. „Никој не е добар, освен Бог“.

„За да се добие нераскинливото (непрекинато) во умствената молитва, потребно е трпение и истрајност“.

Монахот, каде и да е, мора да ја кажува молитвата. Молитвата не ја попречува работата. Човек размислува како да ја заврши домашната задача, ја поставува програмата и потоа го зема умот од таму и ја кажува молитвата.

Работата не ја отежнува молитвата, туку е средство за молитва. Го доживеав ова. Бидејќи човечкиот ум не може да остане бавен, промената на мислата од молитва на работа и назад не остава простор за грев.

Кога полека почнувате да не прифаќате помислите и да ги избркате сите, тогаш почнувате да се отуѓувате од материјата, која ја имате само за услуга. Ако го направите материјалното цел на вашиот живот, не сте успеале.

Доколку некој ни каже остар збор, ние за да му помогнеме, без вознемиреност му кажуваме нешто. Но, ако се чувствуваме вознемирени, тогаш да претпочитаме да молчиме и да ја кажеме молитвата  внатрешно. Ние секако ќе му дадеме „благослов““.

„Подобро да заспиете во поворката отколку да седите во ќелијата. „Црквата е ковчег“.

Старецот рекол: „Кога благодатта Божја ќе го засени човекот, за него нема ниту зима ниту лето“.

Еден старец од Кавсокаливија кажа : „Еднаш кога ги средувавме коските на татковците во костурницата на Скитот, тие мирисаа толку добро што мирисот стигна речиси до Керасија.

Од книгата, „Од подвижничкото и аскетско и подвижничко предание“, Света Гора 2011 г.