Неопходен услов секако да ни биде простено и нашата исповед да биде искрена...

 

Неопходен услов секако да ни биде простено и нашата исповед да биде искрена

Секако, неопходен услов да ни биде простено и да биде искрено нашето признание е да простиме и да бараме прошка од сите.

Кога некој ќе згреши или ќе повреди некого со своето однесување, забележува Свети Пајсиј Светогорец тој мора најпрво понизно да побара прошка, да се помири со него, а потоа да го исповеда својот пад кон духовното, за да добие простување.

Така доаѓа благодатта Божја.

Ако ја каже својата вина на духовниот, без претходно да побара прошка од оној што го повредил, не е можно неговата душа да биде спокојна, бидејќи тој не е понизен.

Освен ако лицето што го повредило умрело или не може да се најде, бидејќи го сменило живеалиштето и нема адреса, да бара прошка, дури и писмено, но тој е подготвен да го стори тоа, тогаш Бог му простува, бидејќи го гледа неговото расположение.

Ако некој бара прошка, а другиот не му прости, тогаш поучуваше Свети Пајсиј Светогорец, мораме да се молиме Бог да му го разнежни срцето.

Но, постои случај Бог да не помага да му го омекне срцето, бидејќи ако ни прости, може повторно да паднеме во истата грешка.