Помислите на човекот ја покажуваат неговата духовна состојба

  Помислите на човекот ја покажуваат неговата духовна состојба

 - Старче, како може двајца различно да гледаат на истото?

 - Дали сите очи гледаат подеднакво јасно?  За да гледа јасно, човекот мора да ги има најздравите очи на својата душа, бидејќи тогаш има внатрешна чистота.

 - Зошто, старче, понекогаш еден настан го сметаш за благослов, а друг за несреќа?

 - Секој го толкува тоа по своите помисли.  Сè се гледа од неговата добра или лоша страна.  Го слушнав следниот настан:

 Во манастирот, кој се наоѓаше во станбена населба, на полноќ имаа вечерна и Литургија, а одеа и световни луѓе, бидејќи манастирот беше опкружен со куќи кои полека се градеа околу него.

 Еднаш еден млад монах почетник ја остави својата ќелија отворена и влезе една жена.  Кога дозна за тоа се растажи! Клетката е заразена!  Страшно, светот е изгубен!  Зема алкохол, го истури на подот и го пали за да го дезинфицира!  Манастирот за малку ќе изгорел.  Го запали подот од ќелијата, но не си ја запали помислата.  Мораше да ја запали, бидејќи злото беше во неговата помисла.

 Ако имаше добра помисла и рече дека жената влезе во ќелијата од побожност, за да има корист, да добие благодат и да се бори во нејзиниот дом, таа духовно ќе се промени и ќе Го прослави Бога.  Квалитетот на помислите на човекот ја покажува неговата духовна состојба.  Луѓето ги судат работите,

 нештата според содржината што ја имаат во нив.  Ако немаат духовна содржина, носат погрешни заклучоци и им прават неправда на другите.  Ако, на пример,  погледа надвор доцна навечер и види некој што дава милостина навечер, да не се види, никогаш нема да ја расипе помислата.  Меѓутоа, ако го види некој што преноќува во грев, ќе рече: чудовиште, кој знае каде да преноќи, бидејќи има такви искуства.  Ако навечер слушнат дук-дук од горниот кат, оној со добри мисли ќе рече: прави метании, додека оној што нема добри мисли ќе рече: игра цела ноќ.  Ако се слушне мелодија, еден ќе рече: што убави химни, додека друг ќе рече: какви песни се тие?.

 Се сеќавате ли како двајцата крадци кои беа распнати на Крстот се соочија со Христа?  И двајцата го гледаат Христос на Крстот, како се тресе земјата итн.  Но, каква помисла направил едниот, а што другиот!  Едниот, тој Евоним, хули и рече: Ти си Христос, спаси се себе си и нас.

 Друг, од десната страна, рече: Уживавме во она што го направивме, но не и во ова,

 но Ти не направи ништо лошо. Едниот беше спасен, другиот отиде во пеколот.

Свети Пајсиј Светогорец