Бог постои; поучен дијалог во возот

 Бог постои;  поучен дијалог во возот

Еднаш, отец Клеопа, кога сè уште бил млад монах, отишол со воз од Паскани до Бакау.  Беше сам во вагонот.  На следната станица се качија група армиски офицери.  Старецот раскажува:
Ја творев мојата молитва.
Еден од нив иронично рече дека возот ќе биде добро...
Не кажав ништо.  Гледав во бројаницата и се молев Господи помилуј ме.
Друг рече:
– Подобро да ни ја раскаже својата приказна за Бога, дека еден старец ги создал небото и земјата, ѕвездите и целата вселена…
Не реков ништо и продолжив со молитвата.  Конечно еден од нив доаѓа пред мене и ми вели:
– Отец, извини, од каде си?
– Од манастирот Сихастрија, му реков.
– Што си ти, поп, монах, игумен?
– Не, јас сум прост монах.
– Не сакаш да ни кажеш некои работи за Бога, бидејќи ние на училиште учевме сосема други работи.
– Види, ако почнам да ви ја кажувам за Бога, ќе потрае многу време, бидејќи е долга.
Почнаа да се смеат и ми велат:
– Кажи ни, отец, кажи ни!
Еден од нив рече:
– Зарем не е апсурдно да веруваш во нешто што не можеш да го видиш?  Како да верувам во Бог, бидејќи не го гледам?
– Пред да ти одговорам, ќе те прашам која е причината за твојата чест, што и да ти кажам да не се нервираш.
– Добро, отец, нема проблем.
– Па, да почнам со тоа што сите овде, во овој вагон, се луди!
– Ха, ха, ха, почнаа да се смеат.  Слушнете што вели монахот, сега и нас не полуде!
– Да, и ќе ти докажам.  Но, прво, да ви кажам што вели Псалтирот: „Тој рече: „Нема Бог во неговото срце“ (Пс. 13:1).  Велиш дека е луд кој верува во нешто што не го гледа.  Но, те прашувам, дали некогаш си го видел умот?  Не сте го виделе.  Затоа не веруваме во умот бидејќи не сме го виделе.  Која боја е тој?  Каков формат?  Која големина?  А сепак сите веруваме дека постои!
Или да те прашам нешто друго.  Дали некогаш сте го виделе животот?  Каде е животот во човекот?  Како да го препознаеме?  Го препознаваме по неговите манифестации.
Така е и со Бога, ние веруваме дека тој постои од неговите манифестации.
И тогаш почнав да им кажувам за сите манифестации на душата.
– Дали имате имагинација?
– Да.
– Дали некогаш сте ја виделе?  Не!
– Дали имате темперамент?  Дали некогаш сте го виделе?  Дали си гладен?  И други сили, како волја, тага, радост?
Светото Писмо ни кажува дека човекот е образ Божји.  Но, тоа не се однесува на нашата надворешна форма, туку на нашата внатрешна, ментална форма.  И сите сили на душата постојат иако никој не ги гледа.
Постоењето на душата го препознаваат сите текови на античката филозофија.  Но, дали некогаш сте ја виделе душата?
Со своите манифестации и нејзините моќи, душата многу лесно се препознава.  Значи, мораме да го промениме овој начин на размислување, дека нема други работи освен она што го гледаме.
Многумина почнаа да се согласуваат, други рекоа дека внимателно ќе размислат за тоа, а други останаа со сомнежи.
Потоа вели лекар.
– Оче, што ни кажуваш сега!  Јас сум доктор.  Оперирам, одам со инструменти по цело тело, сечам 30 години, а душата на човекот уште не сум ја нашол, како да верувам?
- Па, не си ја нашол душата.  Но, дали ја најдовте болката?  Дали има болка?
– Има отец!
– Покажи ми ја болката!
– Но болката не се гледа.
– И тогаш како сакаш да ја видиш душата, која е дух, бидејќи не можеш да видиш ни болка, која е поврзана со нашите физички сили?
– Ха, ха, другите се смееја, ти го донесе, ти падна во стапицата.  Овој монах е многу интелигентен, има одговор за се.
Потоа започнува друго:
– Оче, знаеме дека Црквата раскина со науката.  Да, сега човекот отиде на Месечината, ќе оди и на Марс.  Напредокот на науката ги надминува учењата на религијата.
- Каде отиде;  До Месечината;  И така, вие НИШТО не направивте!…
Дали знаете што направи науката сега?  Како пчела која штотуку излегла од кошницата и има впечаток дека го познава целиот свет!  Ова го правеше човекот до сега.  Излезе малку во вселената и му се чинеше дека отишол во целата вселена.
Вселената го исповеда постоењето и моќта на Бога, кој со Својата промисла и со своите постапки поддржува сè што постои на овој свет.  Божјата моќ се покажува во начинот на кој го создал универзумот.  Сите знаете за постоењето на Голема Мечка, Мала Мечка и поларна ѕвезда.  Науката вели дека растојанието на Големата Мечка од првата до последната ѕвезда е 1.300 светлосни години.  Замислете колку е големо ова растојание... Најблиската ѕвезда до нашиот Сончев систем е Алфа Кентаур.  Растојанието таму е милион светлосни години.  Замислете.
И сега назад на човекот кој отиде на Месечината.  Зарем не личи на пчелата за која ти кажав!…
Бог, значи, е единствениот кој ни дава живот.  Не можеме да создадеме живот од мртва материја…
– Отец, кажи ни, какви школи имаш завршени, што си?
– Јас сум прост монах, овчар на овците од мојот манастир.
Тогаш им кажав многу работи што ги прочитав во делата на Светите Отци.
За жал, возот конечно стигна до целта и се разделивме, но со чувство дека сега сме многу добри пријатели.

Старец Клеопа Илие