Една духовна ќерка ми рече...

 

Една духовна ќерка ми рече:Секогаш кога ќе го напуштам Храмот, се чувствувам како да сум излезена од мојот драг дом, каде што толку ме галеле и тешеле, каде што е толку топло и пријатно,и одеднаш излегувам на зимскиот студ каде што секоја минута ми го одзема моето богатство: душевениот мир, чистота на мислата, свето расположение.  Колку е разбирливо ова препознавање на една љубезна, христијанска душа, кога го замислува сиот ужас на световната врева и расипаност и плодната атмосфера во Храмот Божји.

 Арсениј (Жадановски), епископ Серпуховски