Јас сум од далеку, од Мира Ликијска!...

 

Јас сум од далеку, од Мира Ликијска!

 Чудото на Свети Никола во безгрешното зачнување пченицата во манастирот Свети Григориј.

 Во годините на германската окупација во 1940-41 година, житото се потрошило од магацинот на манастирот Свети Григориј. Таму каде што отците го собира последното зрно, да го испратат во воденицата, пријде еден старец, како свештеник и ги поздрави:

– Што правите таму, браќа? праша. Дали е ова  вашата пченица? Немате ништо повеќе од тоа?

Отците му одговориле дека ова е навистина последно и дека не можат да најдат каде да купат  пченица, поради окупацијата. Треба да се напомене дека на овој манастир годишно му биле потребни и до 10.000 ока за монасите и посетителите, а тие немале ниту една ока за купување.

Тој непознат свештеник зеде неколку семки од пченица во рацете, ги благослови и ги фрли на другото зрно. Потоа ги благослови четирите точки на хоризонтот, манастирот и морето и се подготви да замине.

– Од каде си, старче? го прашаа отците. Седнете ќе ви дадеме леб и маслинки да јадете.

Јас сум од далеку, од Мира Ликијска, рече тој и си замина.

Во меѓувреме го доведоа игуменот да го поздрави, но тој старец, кој и самиот беше ктитор на манастирот, исчезна. Тоа благословено жито од околу 150 оки стигнало до крајот на годината, односно од декември, кога се појавил Свети Никола, до јули,за времето на новата жетва.

Архимандрит Јоаникиј Котсонис