Знаците дека се здобивате со понизност се кога не забележувате дека сте навредени, вознемирени, понижени, дека не сте ценети...

 

Понизноста е коренот на духовниот напредок: таа инспирира и умножува доблести.

 Не е доволно да се прекорувате себеси - а особено без сведоци - добро е да ги прифаќате опомените на другите без срам, тоа веќе ќе биде највисок степен на понизност и кроткост.

 Обидете се да го поставите вашето внатрешно јас на таков начин што кога ќе ве пофалат или обвинуваат, да бидете рамнодушни кон ова, рамнодушни, смирени: како ова да не важи за вас, да не ве засега.

 Праведноста може да биде, така да се каже, формална, безмилосна, заснована на природни дарови.  Таквиот човек ја нема длабочината на смирението и затоа не го исполнува своето срце и благодатта Божја.

 Гордоста е непријател на секој напредок.  Гордоста, како превез, го прикрива нашиот пристап кон проширување на секое знаење, затоа што гордоста мисли дека веќе знае сè, и затоа одбива да слуша и учи од другите.

 Тогаш можеш да дојдеш до нормата на соодветно смирение кога од искуство знаеш дека сето добро што го правиш е направено со благодатта на Светиот Дух.

 Знаците дека се здобивате со понизност се кога не забележувате дека сте навредени, вознемирени, понижени, дека не сте ценети.

 Арсеније (Жадановски), Епископ Серпуховски