Свети Јаков Цаликис, големиот исцелител на душите...

 

Свети Јаков Цаликис, големиот исцелител на душите

 Старецот Јаков - вели отец Ламброс Фотопулос - беше одличен духовен водач.  Имаше бескрајна љубов што ќе те натера да мислиш дека ако човек, како Старецот, може да те сака толку несебично и толку совршено, тогаш Бог мора да не сака на ист начин, но во бесконечна мера.

 Така, секој исповедник го имал пред себе ликот на невидливиот Бог.

 Неговата љубов, сепак, не не доведуваше до морално опуштање и опростување на нашите гревови, бидејќи Старецот многу внимаваше на Светите канони, не престанувајќи да ја дава својата љубов.  Тој го направи тоа на два начина.  Превентивно и супресивно.

 Кога видел дека душата на христијанинот е привлечена кон некоја страст, веднаш го известил за опасноста од казна доколку следи пад.  Затоа со страв го задржа.

 Ако пак паднел во некоја страст, за која имал награда, Старецот со сета сладост што го одликувала наметнувал лековито правило: воздржување од Светата Причест, секојдневна молитва кон Богородица, пост итн.

 Начинот на старецот бил таков што го негувал самоуверениот борец, за да не го налути својот Духовник. Старецот толку сочувствувал со него.

 Повторно, ако исповедникот, пред да го изврши своето Правило, отиде кај Старецот да се исповеда, или да му каже нешто, Старецот ќе го прашаше - без наводно да се сеќава - од кого се причестил и зошто (!).

 Сè додека видел дека има покајание, тогаш ќе го прекинал правилото и веднаш ќе му дозволеше да се причести.  „Оди на причест и внимавај“, му рече тој.

 Колку голем исцелител на душата беше старецот Јаков, јас јасно разбрав кога еднаш го посетив Свети Порфириј Кавсокаливит. Отидов на исповед пред неколку дена кај старецот Јаков.

 Така, Свети Порфириј одеднаш ме праша, без јас да му спомнам, „каде беше да се исповедаш?

 Му одговорив кај Старецот Јаков. Тој ми кажа „Гледам, чист си“.  Тогаш првпат разбрав што значи да се исповедаш пред духовен Светител.  Длабоко ве чисти.

 Излегувајќи од Свети Давидовиот манастир на Бадник, Старецот ме придружуваше до автомобилот и ми покажа дел од патот, накај Прокопиј, на кој морам да обрнам посебно внимание.

 Навистина, во тој момент на мене налета автомобил од спротивниот правец.Бев спасен и со претежно оштетена кола без проблем се вратив во Атина, во голема радост поради исповедта што ја направив кај Старецот.

 Со денови го чувствував Божественото присуство што ми го пренесуваше Старецот.