Антикварницата на нашата душа...

 

Антикварницата на нашата душа...

 Свети Порфириј Кавсокаливит живописно зборува за отфрлањето на менталните трауми и гревови во несвесното и нивното појавување во неочекувано време...

 Еднаш Старецот ѝ рекол на една госпоѓа: Многу од вас жените, без разлика што имате искршени и бескорисни работи, стари и со дупки, мебел, чевли и други дотраени работи, одите и ги фрлате во некоја ваша оддалечена просторија за складирање.Ја заклучувате  вратата и молчите, но не знаеш дека ќе дојде време кога ќе се најде оваа антикварница и ќе се разоткриеш.

 Бев изненаден од зборовите на старецот.  Во тие денови читав книги за пастирска психологија, кои зборуваа за отфрлањето на трауматските искуства од свесниот до несвесниот простор на душата и за нивното појавување во неочекувано време.

 Живиот пример на старецот за ѓубриштето ми кажа многу повеќе од учебниците по психологија.

 Јасна беше симболиката која се однесуваше на нашите гревови, кои не ги отстранивме со покајание и исповед, туку брзо ги фрливме во складиштето на заборавот, за да се ослободиме од нивното вознемирувачко присуство, а кои Бог ќе ги „најде“ за да ги врати на нашето сеќавање, „на судниот ден“.

 Тој веќе ги знае, а ние ги игнорираме.