Луѓето од светот го сакаат светот затоа што сè уште не ја знаат неговата горчина

Тие се уште  слепи во душата и не гледаат што се крие во оваа привремена радост.

 Ниту една замислива светлина сè уште не им дошла.  Денот на спасението сè уште не е дојден.

 Но, вие, кој што сте виделе и слушнале толку многу, мора да разберете дека задоволствата на привременото исчезнуваат како сенка.

 И времето на нашиот живот оди, поминува, не се враќа.

 А времето на сегашниот живот е време на лето и жетва.

 И секој собира храна - колку што може чиста - и штеди за другиот живот.

 Не победуваат мудрите, благородните, зборлестите или богатите, туку оние кои се навредени и долготрпеливи, праведни и простени, клеветени и трпеливи.

 Оној што станува сунѓер и го чисти тоа што го слуша, што му се кажува, што и да е.

 Повеќе прочистува и осветлува.

 Достигнува големи височини.

 Тој навлегува во теоријата на мистеријата.

 И конечно тој од овде оди во Рајот.

 И кога ќе дојде часот на смртта, штом се затворат овие очи, се отвора внатрешноста на душата.

 И додека оттаму размислува, наеднаш е со тие што ги сака, без многу да разбере.

 Од темнина до светлина, од тага до одмор, од вртоглавица до немирно пристаниште, од војна до траен мир.

 Затоа, мои добри и сакани браќа, на кои им се прави неправда на овој свет и кои сакаат да ја бараат правдата, дајте му до знаење дека ова е да го носи товарот на својот брат, блиску до последниот здив и да биде трпелив во сите таги во сегашниот живот.

 Затоа што секоја тага што нè напаѓа, без разлика дали од луѓе, или од демони, или од нашата сопствена природа, секогаш има соодветна придобивка поврзана со неа.

 А кој ќе ја помине трпеливо зема плата.

 Значи треба трпение, па сол во храната.

 Затоа што нема друг начин да се победи, да се збогати, да владее.

 Овој пат тоа беше планирано од Христос.

 И ние кои Го сакаме треба да Го следиме во Неговата љубов.

 Иако абсинтот е горчлив, тој ја чисти крвта и го лекува нашето тело.

 Чистите души не се познаваат без искушение, доблеста не се гледа, страдањето не се разликува.

 Без искушение, невозможно е да се види здравјето на душата.

 Ова е прочистувачки оган, каде што душата се третира чисто и брилијантно.

Свети Јосиф Исихаст