Каква битка, каква победа

 Нема евтини работи на рајскиот пазар.  Моментите на болка и жртва се моменти на благослов.

 Близу секој Крст е воскресението.  Што ако сега имаме болки и непрестајно плачеме?  Зашто светлината на нашата тага е многу изобилна во тежината на вечната слава“, вели Апостол Павле (2. Коринтјаните 4:17).

 Патот на животот  се болката и солзите, сите трње и клинци, насекаде никнале Крстови, насекаде маки и тага.  Секој чекор и Гетсиманија, секое искачување и Голгота, секој момент и копје.  Да можевме да ја исцедиме земјата како сунѓер, крв и солзи ќе капеа.

 Сите што се осветија, а потоа и сите што се спасија, сите поминаа низ печката на тагата, друга болест, друга борба против страста и слично, односно целата листа на таги е за Бога, за секој да има право на вечен одмор.

 Непроспиеното око Божјо, како огледало, нè набљудува со голема прецизност во секој момент од времето и на својот компјутер ги запишува божественото, сите мисли, значења и движења на срцето.

 Ова чувство на Божјо присуство по природа, колку би ни користела Божјата благодат ако го живееме!  ако сакаме да филозофираме за тоа!  да го почувствуваме во душата!  Стравот Божји, како светлина што може да се замисли, би ги осветлил животните патеки, да ги поминеме безбедно додека не стигнеме до златните порти на горниот Ерусалим...

Старец Ефрем Филотејски и Аризонски