Црвено писмо

Се е бело!!  Цела ноќ небото со преголема страст го посипуваше малото село со снег.

 Заѕвони железниот аларм.  Како да се тепаа лончињата.
 Еј бабо!!  Промрморе ... Роденденски подарок..!
 И да го отворам дуќанот..кој ќе дојде?!?!?!
 Денеска да исечеме цвеќе од градината на комшијата!  рече Темистокле и од срце се насмеа.  Од дедо до татко и од татко на син цвеќари.
 Откако ги среди утринските потреби на телото ... запали кандило во иконостасот и клекна пред него за да му се помоли на Бога.
 Во името на Отецот… Свети Боже… Оче наш… Царе небесен… Слава на Семоќниот Бог… И веднаш пред да заврши зеде длабок здив: Господ Црвен збор !!!  .. зема уште еден длабок здив: Господ Црвен збор !!!…
 Неговата баба Калиопи можеби ги потпишала документите со крст... НО….  Таа го стави Крстот во сопствениот живот во секое чукање на нејзиното срце!
 Во тестаментот на својот внук, меѓу другото, оставила ЦРВЕНО ПИСМО.  Следете го, напишете во друг плик, ВЕРУВАЈТЕ му на упатствата и ќе одите во рајот !!!!
 Црвено писмо… .. ПРАЗНО…. БЕЗ ЗБОРОВИ !!!!!!!!!!!!!!
 Чувствата на Темистокле се виор... Едно по друго: Прашање... Тага... Смеа... Гнев... повторно од почеток.
 Одеше кај специјалисти... кај учители, кај свештеници... кај теолози и монаси.  Нула од нула… Работ нула !!!!!
 Оттогаш поминаа пет години, а Темистокле со својата црква и неговата цвеќарница.
 И на крајот од секоја негова молитва да го погледне Црвениот збор и постојано да плаче со солзи... Спаси ме, Господи, за да ЈАС СЕ СВЕСТАМ ЗА МОЈОТ СПАС беден ... !!!
 Темистокле доживеа длабока старост и ги затвори очите пред овој суетен свет.
 Конечно не знаејќи што „кажа“ ова писмо !!!!

 - А каде е сега дедо Темистокле?

 - Во рајот е со баба му !!

 - И од каде го знаеш тоа?

 - И двајцата ги видов на сон заедно!

 - Види ... ми остави и црвено писмо !!  Писмо за рајот !!

 - А што вели дедо?!?!?!

 -Ништо!!!!!!!

 - Е?!?!?!?

 - Тоа е…… .. БЕЗ МАГИЧНИ РЕЦЕПТИ !!!  И покрај САМО РЕЦЕПТИ направени од ВЕРА !!!!!

 Кој вели само Господи, Господи, нема да влезе во Царството Небесно“.




                                                                    отец Стратис Мамакос

Comments