Војна со лошите мисли

Брате, знај дека додека сме во овој живот, одиме во замки;  затоа секогаш внимаваме да не паднеме во замката на смртта.  Зашто стапиците на безбожниците се полни со сладост, кои тој постојано тајно ги поставува пред нашата душа, за да ја зароби и спушти во вечниот пекол.  Со други зборови, многу е штетно да се опуштиме со проучување на лошите мисли и да ги оставиме да влезат во нашата душа.

Затоа, да не се опуштаме од сладоста на смртните стапици и да се препуштаме на проучување на лошите мисли.  Зашто, ако злата мисла најде влез во душата, таа се смирува со лошото учење, а сега и станува како смртна замка, ако не е прогонувана со молитва и солзи.  Но, да не се опуштаме ни за миг проучувајќи ги злите помисли, туку секогаш да се обраќаме кон Бога со молитва и воздишки и солзи, за да се спасиме од сите искушенија и замки на злите.

Исто така, брате, не губи храброст од мислите што ти доаѓаат, бидејќи тоа е почеток на подвигот.  Разбери што ти кажувам за резервоарот за дождовница.  Односно, кога врне и благословот на водата се собира во цистерната, водата првично е заматена, но како што одминува времето, таа станува се побистра.

Затоа ти, брате, не губи храброст. Зашто во Библијата вели: „Пороите на беззаконието ме потресоа“ (Пс. 17:5), но на друго место вели: „Бог е наше прибежиште и сила, наш помошник во големата неволја што нè снајде.  Затоа, нема да се плашиме кога земјата ќе се затресе“ (Псалм 45:2-3).

Затоа, кога ќе ти падне на ум некоја лоша мисла, извикај кон Господа со солзи, велејќи: Господи, помилуј го грешникот и ослабни ги злите против мене.  Затоа што Бог е лекар и знае кои мисли доаѓаат од нашите лоши избори, а кои се предизвикани од злите демони.

Знајте го и ова: колку повеќе се трудите и истраете во служењето на Господа, толку повеќе вашиот ум и мисли се прочистуваат.  Зашто Господ рекол: „Секоја винова лоза што не дава плод, ја отсекувам, и секоја лоза што вроди, ја чистам, за да даде повеќе плод“ (Јован 15:2).  Само ако сакаш да се спасиш, затоа што Бог им помага на оние кои се борат да најдат спасение.

Слушнете уште една парабола за лошите мисли.  Кога младото вино ќе се извади од пресата и ќе се стави во бурето, на почетокот толку многу врие, како под него да гори многу силен оган, што некои буриња не можат да ја издржат силата и се скршуваат под притисок;  но потоа полека - полека се смирува и одмара и чисти.

Така е и човекот;  кога ќе го напушти овој живот за да му служи на Бога и да живее во послушност и тага за Господа, демоните му завидуваат и на разни начини му го вознемируваат умот, внесувајќи му нејасни мисли дека ќе падне.  Нивната цел, ако најдат неисправен сад, е да го скршат, односно неверна и поколеблива душа.  Но, ако човек стои цврсто во верата, неговите мисли полека почнуваат да се смируваат и така неговото срце се смирува, а по очистувањето отворено ги прифаќа сенките на Светиот Дух.

Брате, дали островот среде море може да спречи брановите да го погодат?  Она што го прави островот е да се спротивстави на брановите.  Можеме и ние: не можеме да ги блокираме мислите затоа што сме страсни, но можеме да им одолееме и да ги спречиме да влезат во нас.  Но, ако ги оставиме да влезат во нас, тие потоа се шират и постепено ја уништуваат душата. 

Свети Ефрем Сирин