Отец, дали е важно што доаѓам доцна во Црква во недела?

 - Тоа што одиш во Црква и со доцнење ти е утеха на душата, но дали е доволно?  Што мислиш, кога газдата ќе те покани на вечера и ќе ти вети дека на масата ќе има најдобра храна од најдобриот готвач,дали би отишол на десерт, ако десертот би бил послужен или би си заминал порано пред оброкот да започне;  Зарем не би било навреда за вашиот шеф да доцните воопшто?  Но, зарем не е штета, сите овие намирници што ги подготвија за да не ги вкусите и да се задоволите со десерт?  Така и овде е исто.  Христос нè поканува на заедничка трпеза, на трпеза каде што не се принесува вкусна храна, туку само Телото и Крвта Господови.  Христос нè повикува да вечераме со Него, но да го јадеме Него.

Односно, во Божествената Литургија, јадејќи го Христос, се причестуваме само со Него?  Дали Светата Тајна се однесува само на мојот личен однос со Христос?  Какво е местото на моите најблиски во Тајната на Литургијата?

- Божествената Литургија има универзална димензија, односно се молиме за вселената, за живите и мртвите, за совршенството, никој и ништо не останува надвор од Тајната.
Мора да споменеме дека во истата Света Чаша од која се причестуваме со Телото и Крвта Христови, Свештеникот ги става и сите „делови“ од живите и мртвите кои беа спомнати при подготовката.  Така, во Светиот Путир се случува Светотаинското соединување на Телото Христово, а тоа е Црквата, односно верните се соединуваат со Христа и едни со други.
Светата Литургија е „искуствено сеќавање“ на искупителното дело Христово, кое е универзално, односно упатено до секој човек, во секое време без граници и пречки.
На крајот на краиштата, самиот Христос ги поставил заедништвото и љубовта еден кон друг како услов во Тајната.  Се разбира, како што веќе рековме, нашето соединување со Христос и другите преку Тајната на Божествената Литургија го надминува човечкиот разум, кој не успева да ги објасни Божествените Тајни и нè воведува во доменот на личното искуство, искуство кое секако се разликува во секоја од нив, личност, во зависност од неговата лична психичка состојба.
Затоа, неслучајно е напишан следниов прекрасен текст кој го објаснува ќорсокакот на разумот пред соединувањето на целото создание со Христа.