Вратарот и сиромавиот работник

 Манастирот Иверон е многу гостопримлив манастир.  Ова исто така се припишува на следниот инцидент:

 Еден сиромашен работник, уморен од патот, гладен пристигна напладне пред капијата на манастирот.  Побарал само малку леб од вратарот, затоа што брзал да го продолжи својот пат.

Вратарот,не му дал леб, па сиромавиот длабоко воздивнал и си заминал.

 Качувајќи се кон Кареја, застана малку во сенката на едно дрво.  Тажен и уморен како што беше, легна.

 Одеднаш слуша чекори како се приближуваат.  Стана и здогледа жена со доенче во рацете.Со убав лик и сладок глас го праша:

 -Како си,дали си болен?

 - Не, одговори тој, но јас сум гладен.  Го замолив вратарот на манастирот Иверон да ми даде леб, но тој не ми даде.

 - Слушај, дете мое.  Не мора да се жалите на вратарот.  Јас сум вратар на овој манастир.  Врати се веднаш и побарај леб во мое име.  А ако не ти дадат, плати со овие пари.  Те чекам овде.

 Кажувајќи го ова, на работникот му дала три парки.  Несомневајќи се за она што го видел и слушнал, тргнал кон манастирот.  Тој тропнал на вратата и држејќи ги парите, повторно побарал леб од чуварот, без да пропушти да го спомне разговорот со жената.

 Кога монахот слушнал за жената и ги видел ретките монети, сфатил дека тоа е чудо. Чукаше камбаната , браќата се собраа и со восхит го слушаа целата случка.

 Дури откриле дека тие монети биле посветени на чудотворната икона пред многу години.Но,Пресветата Богородица, гледајќи ја потребата на сиромашните, ги прими и му ги даде со мајчинска милост.

 Монасите со страв и почит ги вратија кај чудотворната икона на Пресвета Богородица а портирот кој со ова чудо се научи на големата доблест на гостопримството.