Покајанието има голема моќ. Тоа зема јаглен и го претвора во дијамант ...

 Секогаш кога нè обвинуваат, кога нè клеветат, кога нè задеваат, кога нè понижуваат, кога ни се прави неправда, мора да простиме.
 Со какво срце, со каква сила, со какво расположение го нудиме нашето простување, не стократно, туку милиони ќе бидат соодветните добра што ќе ги добиеме од Бога.  Еве го патот!  Токму така можеме да се спасиме!  Ете ја вратата од која ќе влеземе во Царството Небесно!
 Тој е достоен за страдањето на сегашното време кон идната слава што нè очекува.  Радувај се, чедо мое, радост голема, што добриот Бог, во Кого се надеваме на нашето спасение, ќе бара да бидеме сите заедно во Царството Небесно.
 Горниот Ерусалим, радосен град, рачно изработен, ги чека Божјите чеда, да се грижи за нив и да ги упокои со своето големо задоволство, деца кои страдаат и страдаат во овој живот носејќи го телото на трудот.
 Јагнето заклано за наше спасение, Тоа ќе не искапи со Својата Света Крв, ќе ја измие смрдеата на нашите гревови и ќе нè упокои засекогаш!
 Секогаш, чедо мое, држете го својот Крст и вознесете се на спасоносната Голгота, која ќе не доведе до животворното Воскресение, кога на последниот ден ќе зазвучи големата труба и ќе се откријат гробовите на човечките суштества.  Каков голем и свет ден за спасените души, бидејќи тогаш тие целосно ќе уживаат во благословот Божји!  Тогаш духовните богатства на бесконечното Божество ќе се отворат за бескрајно уживање без прекин со векови!
 Покајанието има голема моќ.  Зема јаглен и го претвора во дијамант.  Го зема волкот и го претвора во јагне.  Зема дивјак и го прави Светител.  Го зема крвавиот разбојник и го прави првиот жител на Рајот.
 Со болката на топлата молитва, да речеме:
 Господи Исусе Христе, дај ни вистинско, плачливо покајание.  Ти остануваш наша единствена надеж за спасение.  Ти си Вистината во толку многу лаги. Ти си нашата радост во толку многу таги.  Ти си нашиот Откуп во толку многу гревови. Ти си Мирот во светот кој е толку вознемирен.



                                             Свети Ефрем Филотејски и Аризонски

Comments