Старецот Гаврил седеше покрај мојот кревет

 Нови сведоштва за чудата на Свети Гаврил Грузијски

Мојот син доби Гилен-Бареов синдром

Зана Сологкашвили:

-Кога мојот син Арчил наполни 15 години, доби ретка болест позната како Гилен-Баре синдром (ГБС).  Тоа е ретка состојба во која имунолошкиот систем ги напаѓа периферните нерви.  Лекарите не предупредија дека болеста е потенцијална опасност по животот на детето.  Не полагаа некоја посебна надеж во закрепнувањето на мојот син.  Во болницата прсвеа прилично сложени и скапи третмани.  По нивното завршување, не отпуштија и предупредија:

Арчил има акутна имунодефициенција предизвикана од оваа болест.  Бидете многу внимателни!  Во никој случај не треба да се разболи или да се зарази со друг вирус.

Собата во која спиеше беше ладна, па го ставивме во собата во која спиеше мајка ми.  Беше топло таму.  И мајка ми е инвалид и во инвалидска количка. Таа ноќ неколку пати влегов во собата грижејќи се за спиењето и здравјето на моето дете.  Една вечер добро го покрив Арчил со јорган, го направив Крсниот знак и пред да излезам од собата се помолив на Свети Гаврил „да се грижи за детето“.  Спиев.  По неколку часа слушам чист глас во сон:

Стани! Стани! Погледнете го детето ...

Отпрвин помислив дека е сон, но за неколку секунди со Божја помош сфатив дека е глас, скокнав од креветот и истрчав во собата на Арчил.  Детето спиеше, јорганот беше на подот.  Бидејќи мускулите на Арчил беа погодени и не работеа, тој не можеше да се покрие со јорган.  Освен тоа, спиел цврсто и не сфатил дека му е ладно.

Еве колку Светиот Гаврил Грузијски ми го исполни барањето и ме разбуди. Колку што можеме, редовно одиме во Светиот манастир Самтавро, а еден убав ден со задоволство се поклонивме на мантијата и другите мошти на Свети Гаврил.  Кога Арчил ги допре моштите и  мантијата на Свети Гаврил, почувствува голема радост.  Се молеше најдобро што можеше.  Нема да ги заборавам неговите очи, полни со радост и љубов.  По некое време, Арчил почна да закрепнува.  Денес тој е физички автономен.  Се разбира, тој не може да трча, но може слободно да се движи.  Претходно, тој не можеше ниту да седи исправено во инвалидска количка.  Не можеше да го држи вратот.  Не можеше да ги движи ни прстите, поради атрофија на рацете и нозете.  Господ по втор пат ми го даде моето момче по молитвите на Свети Гаврил.Откако се опорави, Арчил ми кажа дека кога бил врзан за кревет, не можел да се движи и немал сила за ништо, го видел Свети Гаврил како седи до него. до неговиот кревет без да го пушти.

Знаев дека ќе ми помогне.  Седеше до мене и ме гледаше со многу љубов, вели Арчил.