ЗА ДЕЦАТА

Бебињата се насмевнуваат не само за време на Божествената Литургија. Бебињата се во постојана комуникација со Бога затоа што немаат грижа. Се сеќавате што рече Христос за малите деца? „Нивните ангели на небесата го гледаат лицето на мојот Татко на небесата“ [Мат. 18, 10]. Децата одржуваат контакт со Бога и со Ангелот чувар, кој немилосрдно останува до нив. Во сон, бебињата или се смеат или плачат, затоа што гледаат и радосно и страшно. Во некои случаи, тие го гледаат својот Ангел чувар и си играат со него. Ги гали, ги фаќа за раце, а тие се смеат. А во други случаи, искушувачот им подарува нешто страшно, а тие плачат.

„Зошто искушувачот ги плаши бебињата?

- Тоа што ги плаши е добро и за нив, бидејќи од страв се принудени да и се јават на мајка си. Да не постоеше овој страв, тогаш бебињата немаше да бидат принудени да трчаат во прегратките на нивната мајка. Бог дозволува се за доброто на луѓето.

- А кога децата ќе пораснат, се сеќаваат ли што гледале како бебиња?

- Не, забораваат. Кога детето би се сетил колку пати го видел својот ангел, би паднал во гордост. Затоа, растејќи, тој заборава на сè. Бог работи мудро.

- Дали сето тоа го гледаат по Крштевањето?

- Се разбира, по Крштевањето.

- Старче, дали е можно да се стави некрстено бебе на светите мошти?

- Зошто да не? Можете дури и да го преминете бебето со Свети мошти. Денес видов бебе како мал Ангел. „Каде се твоите крилја? го прашав. Беше во загуба и не знаеше што да одговори!.. На Атос, во мојата калива, на пролет, кога цветаат дрвјата, закачувам карамели на гранките на една грмушка крај оградата покрај мојата ќелија. Кога ми доаѓаат посетители со мали деца, велам: „Дечиња, ве молам, берете ги бонбоните од грмушките, бидејќи ако врне, тие ќе се закиселат и ќе исчезнат!“ Некои паметни деца разбираат дека закачувам бонбони на гранките и се смеат. Други веруваат дека слатките растеле на самите грмушки, други не знаат дали да веруваат или не... И на децата им треба малку сонце.

— Старче закачуваш ли многу слатки?

- Ако се дружиме, тогаш многу. Кога ми носат вкусни слатки, не ги давам на возрасни. Возрасните ги третирам со локум. Кога ми носат добри слатки, ги чувам за децата... А овде, во манастирот, вчера засадив и карамели и чоколади, а денес веќе процветаа! Дали забележавте? Па, зошто да не: времето е сончево, земјата е добра, добро сте ја ископале, затоа толку брзо процветаа чоколадите! Ќе видите каква цветна градина ќе ви приредам! Повеќе нема да има потреба да купуваме слатки и чоколади за деца. Што мислиш? Ајде да си го собереме родот!

- Старче, аџиите видоа слатки и чоколади како излегуваат од градината и се изненадија. „Веројатно едно од децата го направи тоа“, рекоа тие.

„Зошто не им кажа дека едно големо дете го направи тоа?

Свети Пајсиј Светогорец