Како Отец Јован Крестјанкин спасил жена од гревот на абортусот

 Беше последната недела од Великиот пост.  По отстранувањето на Плаштеницата, свештеникот се задржал, подготвувајќи се за обредот на погребувањето.  Тој навлезе целосно во настаните што ги доживува Црквата.  И во тој момент животот грубо го врати во земната реалност.  Нему му пришла непозната девојка и засрамена и збунета му кажала дека токму сега ќе абортира.  Очигледно, некој сурово ја измамил, бидејќи и покрај срамот зборувала категорично, жестоко.

 Отецот ја слушаше, стоејќи кај Плаштеницата, и во тој момент во неговиот ум се појави во ковчег - невино бебе.Сè стресе се во него, и тој почна од се срце да се моли и за измамената девојка и против безмилосниот грев што таа го зачна.  На крајот на краиштата, само сатаната може да се потсмева на луѓето така, да ја сврти мајката против нејзиното дете.

 И се слушна тивката молитва на свештеникот.  Младата жена омекна.  Самиот Господ ја допре нејзината душа. Отец Јован ја ослободил дури кога сфатил дека нема да ја исполни својата луда закана.

 И се роди дете, момче.  Отец Јован дозна за ова од докторот, кој, стискајќи ги усните, излезе со навреден поглед за да му го честита раѓањето на неговиот „син“.  Младата мајка, сеќавајќи се на добрината на свештеникот, ја повика црквата: на крајот на краиштата, немаше кој да дојде во породилиштето да ја земе.

 И повторно, отецот Јован не се промени самиот себе.  На докторот му дал пари и побарал од него да испрати такси за мајката и детето да ги однесат дома.  Отец Јован тагуваше поради искушението што се појави, но не можеше поинаку.

 И по некое време оваа приказна доби продолжение.  Младата жена повторно дојде кај отец Јован, го фрли детето на софата со зборовите: „Еве го твојот благослов, не ми треба“.  И повторно плачот-молитвата, топлиот разговор ги вратија мајчинските чувства на мајката.  Плачејќи го гушнала своето бебе кон себе.

Арсениј Загуљаев