ИЗВОРОТ НА ПРОСТУВАЊЕ НА БЛИЖНИОТ , НЕ Е ДА МУ СУДИМЕ, ТУКУ Е ПРИЗНАВАЊЕ НА СОПСТВЕНИ ГРЕВОВИ

Овој ден се нарекува „Проштална недела“. Името го добило по благочестивиот Православен Христијански обичај, во текот на вечерта секој го моли ближниот свој да му прости за неговата грубост и непочитување. Ова го правиме затоа што за време на постот, кој штотуку почнува да се приближуваме до Тајната на покајанието, ќе се молиме на Господ да ни ги прости гревовите, прошка што ќе ни се даде само ако си ги простиме еден на друг. „Бидејќи, ако им ги простите на луѓето гревовите нивни и вам ќе ви ги прости вашиот Отец Небесен; ако, пак, не им ги простите гревовите на луѓето, и вашиот Отец нема да ви ги прости вашите.“ (Мт 6, 14-15).

Сепак, се вели дека е исклучително тешко да се прости грубоста и да се заборави непочитувањето. Можеби нашата егоцентрична природа е таа што навистина тешко простува непочитување, иако Светите Отци велеа дека е полесно да се прости отколку да се бара одмазда (реф. Свети Тихон Задонски, по свети Јован Златоуст). Сепак, се што е добро во нас не се постигнува лесно, туку со напорно, со сила и труд. „Царството небесно насила се зема и силните го грабаат“ (Мт 11,12). Поради оваа причина, не треба да нè обесхрабрува тешкотијата на овој многу побожен гест, туку напротив, треба да бараме средства за да го оствариме. Светата Црква ни нуди многу средства за тоа, а меѓу сите тие средства ќе испитаме кое најмногу одговара на периодот на покајанието што се најавува.

Изворот на простувањето на ближниот, што ние не го осудуваме, е во исповедањето на своите гревови. Оној што ја исповеда својата грешна состојба, кој од искуство ја знае слабоста на човечката природа и нејзината склоност кон злото, уште полесно ќе му прости на ближниот, оттргнувајќи се од престапот и воздржувајќи се од неправда, арогантно осудувајќи ги гревовите на другите. Да се ​​потсетиме дека дури и фарисеите кои донеле кај Христа жена фатена во прељуба, биле принудени да заминат кога нејзината совест зборувала со нив, обвинувајќи ги сите за нивните гревови (Јован 8:9).

По примерот на подвижникот, пред да ги забележиме гревовите на другите, треба да размислуваме за своите гревови, да ги гледаме своите гревови и да не го осудуваме својот брат. И ако треба да го укориме, прости му, за да ни прости милосрдниот Господ.

Свети Тихон Московски