Дај и имај го Бога…

Некој еднаш го посети Свети Нектариј и му рече:

- Ваша екселенцијо, должам 25 драхми (многу пари за тоа време). Утре истекува сметката и ќе загубам се… Немам ни денар и ве молам помогнете ми.

Свети Нектариј го повикува својот благајник и му вели:

- Костис, дај му 25 драхми на човекот.

А Костис од внатре му вика на Светителот и му вели:

- Немаме Ваша Екселенцијо.

- Барај Костис, затоа што е потребно...

- Ваша екселенцијо, фондот има повеќе од 25 драхми и ние сме на почетокот на месецот. Како ќе го направиме месецот?

- Дај му ги Костис и Господ ќе даде…

Костис промрморе и ги даде 25-те драхми и странецот си замина.

Меѓутоа, не долго потоа, стигна известување од Архиепископијата во кое се вели:

„Те молам, Нектариј од Пентаполис, да ги венчаш младенците (многу богато од тоа време на семејството), и со 4-те ученици од училиштето Ризари да пеат византиски песни, бидејќи Архиепископот се разболел.

Навистина, Свети Нектариј го направи венчњето и резултатот беше тоа што, откако ги почести, и Светиот и пејачите и на крајот им понудија плик. 4-те студенти ги отвориле пликовите и секој од нив нашол внатре по 20 драхми, односно вкупно 80 драхми. И Свети Нектариј го отвори своето досие и во него најде 100 драхми. Така добиле вкупно 180 драхми, кои му биле предадени на благајникот Костис, кој, според него, бил изненаден и никогаш повеќе не се изјаснил по наредбата на Свети Нектариј.

Свети Нектариј во таа прилика направи сериозна поука, велејќи му на Костис накратко:

- Немаме трошок. Но, Бог секогаш има и бидете внимателни…

Овие се и за нас што се давиме во лажица вода…

Димитриос Панагопулос