Свети Макариј и ѓаволот

Свети Макариј живеел во големата пустина, имајќи таму ќелија, а неговиот манастир се наоѓал пониско во друга пустина;  во него имаше многу браќа.  Еднаш Свети Макариј седел на патот

што води кон манастирот.  Одеднаш го гледа ѓаволот како оди во човечки облик, облечен во парталава облека и целиот обесен со тикви.  Свети Макариј го прашал:

 - Каде одиш, злоба да дишеш?

 Ќе ги искушам браќата“, одговори тој.

 - Зошто ги носиш овие тикви, обесени?  - праша Светителот.

 -Ги носам, - одговори ѓаволот, - садовите на браќата.

 - Дали сите тикви содржат храна?  – праша Свети Макариј.

 - Се на се, - одговори ѓаволот, - ако некому не му се допаѓа, ќе понудам друга, трета итн., за секој да проба барем едно.

 Откако го кажа ова, ѓаволот си замина.

Светителот останал на патот, сакајќи да го види враќањето на ѓаволот.  Кога видел дека се враќа, Светит Макариј прашал:

 - Како помина во манастирот?

 „Лошо“, одговори ѓаволот, и како можев да успеам?

 - Зошто?  – праша пречесниот.

 Затоа што сите монаси кренаа оружје против мене, одговори ѓаволот, и никој не ме прифати.

 - Зарем немаше ниту еден монах кој би те послушал?  Повторно праша Свети Макариј.

 „Имам само еден“, одговорил ѓаволот, „кој ме слуша.  Кога ќе дојдам кај него, тој се врти околу мене како врв.

 - Како се вика?  – праша пречесниот.

 - Теопемпт!  - одговорил ѓаволот;  и откако го рече тоа, си замина.

 Тогаш Свети Макариј стана и отиде во далечната пустина во именуваниот манастир.  Браќата, кога слушнаа дека Светителот доаѓа кон нив, излегоа да го пречекаат со палмини гранчиња и секој од нив ја подготви својата ќелија мислејќи дека Св.Макариј ќе сака да остане кај него.  Но Св.Макариј ги прашал монасите:

 „Кој од вас се вика Теопемпт?

 Кога му укажаа на Теопемпт, тој влезе во својата ќелија.  Со голема радост го прими монахот.  Оставен сам со Теопемп, Свети Макариј го прашал:

 - Како си брат?

 - Па, - одговори тој, - според твоите молитви, оче!

 - Дали си во искушение, - праша Светитлот, - некакви грешни помисли?

 Засрамен да ги открие своите грешни мисли, монахот одговорил:

 - Не!  Сега ништо не ме искушува.

 Тогаш Свети Макариј со воздишка рече:

 Веќе многу години се подвизувам во постот и молитвата, така што сите ме почитуваат, но сепак, и покрај старите години, силно ме искушува демонот на блудот.

 На ова Теопемпт рече:

 Навистина, отец, и јас сум силно обземен од духот на блудот.

Светителот на ист начин го прашал монахот за други гревови кои му ја збунуваат душата, додека тој не му ги исповедал сите гревови.  После ова, Свети Макариј го прашал монахот:

 - Колку долго постиш?

 До деветтиот час, одговори тој.

 Постете до вечерта, рекол Светителот, и учете од Светото Евангелие и од другите Свети книги, за да можете секогаш да вежбате во божествената мисла.  Ако те нападнат некои грешни мисли, борете се со нив и никогаш не се спуштајте со умот до дното, туку насочете го својот ум секогаш кон тага, и Господ ќе ви помогне.

 Откако го потврдил тоа Теопемпт, монахот се вратил во својата пустина.  Таму, седејќи покрај патот, повторно го виде ѓаволот како оди во манастирот.  Пречесниот го прашал:

 - Каде одиш?

 Ќе ги искушам браќата, одговорил ѓаволот.

 И откако го кажа ова, продолжи.  Кога се вратил, Светителот го прашал:

 - Како ги најдовте браќата?

 Сега сите се кренати против мене, одговори ѓаволот,дури и тој што ми беше пријател и секогаш ме слушаше, а сега, не разбирам, некој го расипал и не ме слуша воопшто.  Напротив, тој сега зема оружје против мене повеќе од сите други монаси.  И сега се зареков дека нема да одам повеќе во тој манастир,на долго време.

 Така велејќи, ѓаволот си замина.  И Свети Макариј се врати во својата ќелија.