Господи, помогни ми на моето неверство и кукавичлук да го живеам животот што ти си ми го дал...

 

Кога зборуваме за предавство, обично зборуваме за тоа што ни направиле другите.  За другарите кои не измамиле, пријателите кои не повредиле или отфрлиле, родителите кои не не сакале како што ние би сакале итн.  Но, во реалноста, најголемото и најсурово предавство, кое буквално ни го разбива постоењето, е тоа што си го правиме себеси.

 Тргнете му ја маската на вашиот џелат и ќе го видите сопственото лице.  Вие сте најголемиот убиец во вашиот живот.  Ги отфрливте Божјите дарови, луѓето што Тој ве испрати да ги следите и да ги лекувате вашите стравови, несигурности и рани.

 Ти си Јуда на твојот живот.  Не барај го Јуда во лицата на другите, си подарил бакнеж и веќе висиш на смоквата на својата вина, затоа што никогаш не можеше да ја кажеш вистината:

 Да, се изневерувам!

 Да, се изневерувам кога ги закопувам даровите што ми ги дал Бог.

 Да, се изневерувам кога избирам конвенционалност што мириса на смрт пред живот.

 Да, се изневерувам кога „убивам“ луѓе Бог ме испрати да внесам чуда во мојот живот.

 Да, се изневерувам кога не го ценам тоа што го имам, туку кога го губам.

 Да, се изневерувам кога преживувам во мртви врски, во затворени кругови, кои ме спречуваат да го земам животот во свои раце.

 Да, се изневерувам кога ги живеам животите на другите, кога им служам на нивните потреби и барања, бидејќи тие ме научија да постојам само кога ги задоволувам другите.

 Да, се изневерувам себеси кога не го слушам моето срце туку мојот ум кој е програмиран да го убие она што навистина го чувствувам, она што е мое, секоја моја желба и мој сон.

 Да, се изневерувам секогаш кога ќе го отворам гробот на моите спомени.

 Да, се изневерувам кога се плашам од страдање и се плашам да живеам.

 Господи, помогни ми на моето неверство и кукавичлук да го живеам животот што ти ми го дал...

 Отец Хараламбос Пападопулос