ЈАС СУМ МАЃЕПСНИК, НО ТРЕБА ДА УЧЕСТВУВАМ...

 ЈАС СУМ МАЃЕСНИК, НО ТРЕБА ДА УЧЕСТВУВАМ...

 (животна приказна)

 Еднаш таков инцидент му се случи на свештеникот Владимир (протоереј Владимир Горјунов)
кога беше ректор на храмот Рождество Христово во Саратов. Еден човек влегол во храмот и, одејќи кај отец Владимир, прашал: Јас сум маѓесник и треба да се исповедам и да се причестам.  Следуваше мал разговор, во кој свештеникот објасни дека ќе може да ја исповеда оваа личност доколку навистина се покае, но ќе мора да почека со Светата Причест, бидејќи постојат канонски правила според кои не само маѓесниците, туку и луѓето кои отидат кај нив, треба да биде екскомунициран од црковното дружење неколку години.  Затоа, потребен е одреден период за човекот да го зајакне своето покајание.  На што маѓесникот почнал да изјавува дека ја доживува Причеста како надополнување на „повисока енергија“ и дека свештениците се исти маѓесници како што е тој …

 Кога се чинеше дека аргументите во овој спор се исцрпени, отец Владимир му рече на маѓесникот: „Дојди овде, дете“.  Потоа со левата рака ја навалил главата на маѓесникот кон себе, а со десната ја прекрстил (го извршил вообичаениот свештенички благослов).  Како што рече свештеникот после сè, тој самиот не го очекуваше тоа што се случи подоцна - „Штотуку го крстив!“.

 маѓесникот бил остро заоблен во грбот и се свртел за 360 степени, а потоа почнал да се извртува и да удира по ѕидовите на храмот додека не излетал на улица како плута.  Жената која стоеше во храмот од оваа глетка буквално се притисна на ѕидот…

 Овој маѓесник повеќе не се појавил во храмот.  На таков чудесен начин Господ ја покажа

беспомошноста на демонската сила против благодатта Божја! 

Извор: Свештеник Виктор Иванов