Од книгата на архимандрит Рафаел (Карелин) „Потрага по изгубениот пат“

Од книгата на архимандрит Рафаел (Карелин) „Потрага по изгубениот пат“

Свештеномонахот рекол: Оче, кое е најдоброто нешто што си го нашол на твојот духовен пат?

Исповедникот тивко се приближи до комодата, ја турна фиоката настрана, оттаму извади бројаница, му ја подаде на јеромонахот и рече:

— Кога бев млад, истото прашање му го поставив на стариот пустиник, а тој ми одговори: „Внимателна молитва“.  Не можам да кажам дека овој одговор ми остави силен впечаток - се покажа како едноставен и познат.

Но, минуваа години, и јас се повеќе се уверував колку е во право монахот пустиник и каква длабочина се крие зад овие зборови.  Затоа, од сите духовни богатства на Црквата, за себе ја избрав Исусовата молитва.  Таа ме спасуваше многу пати од навидум неизбежната смрт;  таа ми ја откри спасоносната природа на Православието;  таа ме доведе до моите духовни водичи.

Со оваа молитва во душата дадов завети на монаштво, таа беше со мене во таги и радости, ми стана водилка и светлина на животот.  Во Апокалипсата се напишани тајните зборови: „... И ќе му дадам бел камен и ново име напишано на каменот, што никој не го знае освен оној што го прима“.

Бел камен - чистота на срцето, измиена со покајание;  скриеното име е името на Исус Христос, кое постепено се открива во срцето преку благодатта.  Затоа, ви посакувам стекнување на непрестајната Исусова молитва, преку која се знае името Божјо и се открива светот на вечното и бесконечното.

Нека внимателната Исусова молитва, како извор на жива вода, тече во твоето срце, а споменот на смртта нека стане придружник на молитвата, помошник во борбата против страстите и да го заштити твојот ум.

Не испуштајте ја оваа бројаница од вашата рака, како клучевите на Царството Небесно.  Запомнете дека падот на светот започна со падот на човекот, а враќањето на светот кај Бога мора да се реализира преку враќањето на човекот кон Бога, преку обновувањето на соединувањето со неговиот Творец, соединувањето уништено од гревот.

Човекот мора да го најде рајот што го изгубил преку гревот и да влезе во портите на вечниот живот од кој некогаш бил избркан.  Воскресението на човекот е, во исто време, Воскресение на свет кој лежи во смрт и распаѓање.

Еромонахот му се заблагодарил на исповедникот, побарал од него молитви и се разделиле.