Трска протресена од ветрот

 Трска протресена од ветрот

„Постојано забележуваш дека Бог не може да поднесе ни најмала нечистотија, дури и привремена, во тебе и дека мирот и самиот Бог те напуштаат штом дозволиш нечиста мисла да влезе во твоето срце. И тука си, живеалиштето на демонот ако не го отфрлаш веднаш гревот.

Затоа, со секоја грешна мисла, а уште повеќе со секој грешен збор или постапка, мораме да кажеме: „Тоа е ѓаволот“. Со секоја добра и света мисла, збор или дело, мораме да кажеме: „Тоа е Бог“ или „Од Бога доаѓа“.

Замислете, тогаш, каква прекрасна палата, чиста и неприкосновена, мора да била за Семоќниот најсветата душа и најчистото тело на Мајката Божја, кога Словото Божјо се вселило во нејзините пазуви! Замислете со каква вечна, бескрајна и непроменлива светост зрачи, какво почитување и каква слава е достојна!

И видете што сме ние: „Трска протресена од ветрот (на ѓаволот)“ (Мт. 11, 7). ѓаволот вдишува богохулење во нашите срца и веднаш се наоѓаме вознемирени, нервозни, депресивни, кога треба да ги презираме сите овие мисли, да не им обрнуваме внимание, да ги сметаме за илузии.

                                    Свети Јован Кронштатски, „Мојот живот во Христос“