Верувајте луѓе! Верувајте!...

 

Мојот син се роди глув, неговиот мозок не реагираше на никакви звуци.  Еден месец плачев и се молев на Матронушка и на Пресветата Богородица секоја вечер.  Да, точно секоја вечер.  Само верував дека ќе помогнат.  Секој ден пуштав гласни звуци на телефонот на мојот син, различни точно над неговото уво, но тој не реагираше. 

 Отидовме на лекари.  Ги прашав сите со надеж: Дали сте имале случаи кога се враќа слухот?  И сите ми одговорија дека слухот созрева кога детето е уште во утробата и нема лек за глувост.

Во текот на овој месец станав разочарана.  Ми беше многу тешко да се помирам со оваа реченица.  Сепак, верував и се молев.  Разбирате, интуитивно некако верував дека се ќе биде во ред.

 На денот кога требаше да одам на лекар за дијагноза, конечно прифатив дека ќе морам да живеам вака и мојот син нема да слуша ништо... Кога докторот му стави специјална кацига и погледна во компјутер, наеднаш самиот почна да вика: - О, види!  Да, тој почна да слуша!  Оваа вест ме расплака.  Замислете, слухот е целосно вратен!

Јас верувам.  Многу.  Треба само да се молите и да верувате.  Мојот син расте и не се сеќаваме на глувоста, тој пее песни... Се сеќавам на ова чудо со благодарност.  Верувајте, луѓе!  Само верувај!  Матронушка и Пресвета Богородица помогнаа!  Мајчината молитва и вера до крај, дури и кога се чини дека ништо не може да се поправи, прават чуда.  Верувајте луѓе!  Верувајте!

 Слугинка Божја Јулија