Божја тишина...

 Божја тишина...

Митрополит Атанасиј Лимасолски

Еднаш, едно семејство отишло кај старец Софрониј Сахаров, овој свет човек, во Есекс, во Англија, кај овој ветогорски старец, кој го опишал животот на монахот Силуан Атонски. Овие луѓе имаа голем проблем со своето дете, тој имаше вродена неизлечива болест и навистина носеа тежок крст во животот. Ова дете им беше единствено. Нивниот живот беше чиста тортура. Отидоа кај старец Софрониј, плачеа, ја открија својата болка и тага, го замолија да им каже неколку зборови и, откако се помоли, со големо сочувство им кажа нешто од неговиот живот, што тие веднаш го запишаа. Потоа му покажале што е запишано, а старешината потпишал долу: „Токму тоа реков“.

Тој беше Русин и зборуваше беспрекорен грчки,Катаревуса . Ова е краток текст во кој тој зборува за сопствените животни искуства. Ќе ти го прочитам за да видиш колку драматично светите ја поднеле оваа Божја тишина во својот живот; на крајот, ова беше клучот што им помогна да ја отворат вратата на светоста.

Старешината им го кажа следново:

„Носам расо 57 години и ми се чини дека се трудев да не бидам невнимателен во своето спасение, со голем страв и солзи секогаш му се молев на Бога да ми стане сонце, за да Он би ми ги простил сите гревови и нема да ме отфрли од стапалото Твоите нозе. Се трудев, според моите сили, да не навредам никого на земјата, и Бог брзо да ми даде храброст да им служам на што повеќе луѓе, не очекувајќи никакво враќање од нив - ниту материјално, ниту духовно, туку само од Бога чај на благодатта за простување на гревовите. И покрај сето ова, за сето ова време (повеќе од половина век) не знаев ниту мир, ниту безбедност, но секогаш чувствував некаква опасност во близина или, барем, неповолен однос (кон мене). Што и да почнав да правам, дури и најмала работа, скоро секогаш наидував на непремостливи пречки. Вратите на овој свет, речиси сите, секогаш беа затворени за мене“.

Навистина, животот на овој старец беше обележан со силно негово отфрлање од луѓето, но големи дарови од Бога. 

„Остарев и сè уште не го разбрав значењето на сите овие искушенија - односно, дали тие се манифестација на Божјиот гнев кон мене, грешник, или нешто друго се случува овде? Дали сето она што го поднесувам - препреки, неволји итн. - се случува затоа што Бог ми се лути затоа што сум грешник или нешто друго се случува во мојот живот? Не можев да го разберам. Многупати се молев на Бога да ми открие зошто работите секогаш одат вака, но Бог секогаш ми одговараше со тишина“.

Овој старец, кој зборуваше со Бога лице в лице, како пријател со пријател, и кој доживеа толку големи состојби на благодат, единствени и ретки, се молеше на Бога да му открие зошто сè во неговиот живот оди вака, зошто тој имал така многу тешкотии и препреки и сè му беше затворено за него, но Бог секогаш му одговараше со молчење. Бог никогаш не му одговори. Затоа, старецот им рекол на овие луѓе:

„Од сето ова што ви го кажав, ќе разберете дека не можам да ви дадам објаснување за драматичното искушение во кое се наоѓате, но дека секогаш ќе ве паметам во моите молитви со љубов и сочувство“.

Свети Софрониј Сахаров, моли го Бога за нас!