Што можам да му дадам на Бога?

 Што можам да му дадам на Бога? 

 Што можам да му дадам на Бога? Не претурајте по џебовите - што да му дадете на Бога? (Тие веднаш посегнаа во џебовите и паричниците.) Нема потреба. Посветете му внимание на Бога. Дајте му ги вашите мисли на Бога. Обидете се да ги „оставите настрана сите грижи на светот“ за време на службата. Доволно е што дваесет и четири часа дневно (и без пауза за спиење - дури и ноќе сонуваме гужви), без пауза за спиење размислуваме за секое безделничење. Понекогаш - валкано, понекогаш - нормално, но суетно, секојдневно. За време на службата „жртвувајте ги“ своите мисли на Бога. Посветете му внимание на Бога. Целосно, жртвувајте Му ги трите часа поминати во храмот... Ваквите ефемерни работи изгледаат како Време. Внимание. Мисла. И тој не сака ништо друго од нас. Тој сака да размислувате за Него... Тој постојано размислува за вас. И вие мислите за Него. Ова се твоите жртви. Доведете ги кај Бога. Чиста жртва, беспрекорна жртва. Жртва на „чисто согорување“. Не дими како гума, туку гори како восочна свеќа.

Понудете ја својата душа на Бога. 

Бог му дал на Авраам само една заповед. Не десет. Не сто. Еден. „Оди пред Мене и биди непорочен“ (1. Мој. 17:1). Ова, всушност, е верата на Авраам. „Одам пред Бога“. Јас живеам пред Бога. Спијам пред Бога. Јадам пред Бога. Јас сум болен пред Бога. Се радувам пред Бога. Се сеќавам на Него“.

Сеќавањето на Бога е најважно.

Протоереј Андреј Ткачев