Со Неговото Тело и Крв Тој сака да те направи, пак, како што беше на почетокот....

 

   

Со Неговото Тело и Крв Тој сака да те направи, пак, како што беше на почетокот

Дали разбираш, човеку, колку голема услуга ти прави Господ кога ти дава да го јадеш Неговото Пресвето Тело и да ја пиеш Неговата Света Крв?

Оваа благодат е толку голема што само Неговата сопствена добрина и семудрост ја знаат вредноста на овој дар.

Но за да можеш и ти да го цениш тоа, пак по мерка, сети се кој си, зошто се причестуваш со Божествените дарови и стануваш соучесник на Божествениот живот и какви плодови имаш кога достојно се причестуваш со Светите Тајни.

Вашата природа од една страна е месо и крв, нечистотија, пепел и гној со непријатен мирис. Не е тешко да се разбере, само погледнете го мртвото човечко тело.

Што е ова освен почва? Но Бог не те презира. Бог ж творец на се се соединува со вас, станува едно тело со нас. Зошто; За да има, во твојата душа и тело, во твојата расиплива и земна природа, Божествен живот, да го исфрли распаѓањето од тебе и да го направи жив и бесмртен.

Знаете дека на почетокот, кога нè создаде, бевме нераспадливи и бесмртни, а потоа, поради нашиот грев, станавме смртни и подлегнавме на распаѓањето и смртта. Оттука почнаа сите овие тажни последици.

Со Неговото Тело и Крв Тој сака да те направи, пак, како што беше на почетокот. И тоа за вашата природа да се соедини во вечниот живот со Изворот на секоја добрина, Бог, и со граѓаните на Неговото Небесно Царство и и вие да имате вечен живот и блаженство.

Од друга страна, и твојата душа е загадена со грев, таа е во падната состојба и со грев и непочитување на Божјиот закон се прави туѓинка на Божествениот живот што го имал на почетокот.

Во него преовладуваат страстите, кои ја истеруваат од срцето љубовта кон Бога и луѓето, радоста и мирот и го прават духовно мртво.

Телото и Крвта Христови се за нашата душа животворна храна, која ја оживува, ѝ дава љубов, радост и мир и ја прави погодна за блажениот вечен живот во Царството Небесно со Бога.

Без Телото и Крвта Христови би биле расипано суштество, гној и храна за црви, целосно предадени на вашите страсти.

Секогаш несреќени, без радост и душевен мир. Без блаженство, бидејќи блаженството за нас е Бог. А без Него само вечно страдање и бескраен ужас.

Ова твое тело, сега хрането со Телото и Крвта Христови, еден ден ќе стане нераспадливо и ќе знае што навистина значи мирот Божји.

Човеку! Ги гледам твоите сопствени сетила поврзани со земјата, го гледам твоето месо.

Се сеќавам на денот кога дојде на светот, на првите години од твојот живот и на следните до денес. Тогаш те потсетувам за денот кога го напушташ овој свет, а потоа те чека вечноста за која си предодреден од создавањето на светот.

И не знам што да правам, да плачеш на сопствената ништожност или да се восхитуваш на семоќноста и милоста на Создателот.

Тој ти даде живот и еден ден твоето смртно тело ќе го облече со бесмртност. Моето восхитување станува поголемо кога гледам дека на вас, кои сте крв и тело, Господ и Бог, Царот на вековите, дава да го јадете своето Тело и да ја пиете Неговата Крв. А тоа е затоа што Христос во деновите на своето тело (Евр. 5:7) стана соучесник во нашето сопствено тело, за да ве натера да живеете вечно.