Само Господ нè спасува од неплодно покајание

 Само Господ нè спасува од неплодно покајание

„Но родете плодови достојни за покајание“ ( Лука 3:8 ).

Во светите денови на Великиот пост, црквата ги повикува верниците на покајание и молитва, на исповедање на гревовите и причестување со Светите Тајни. Додека сето тоа го правиме со почит, мораме да запомниме дека покајанието, постот и молитвата мора да вродат со плод во нашите души и во нашите животи, во спротивно ќе станеме како суво дрво во кое не навлезе животворниот сок. „Вратете се, деца одметници “, извикува Господ, „ и јас ќе го излечам вашето непокорство“ ( Ерем. 3:22 ). Врати се со срце, врати се целосно, неизмерно, и нема да те прекорувам, нема да те осудувам, не. Јас ќе го излечам твојот бунт.

Само Господ нè спасува од неплодно покајание, од покајание кое е само во чувството, а не на дело, и со кое честопати сме измамени. Фараонот се покаја вака: ситно, површно, а потоа повторно постапи како порано, а срцето сè повеќе му се стврднуваше. Многу луѓе вака се каат и сега - се чувствуваат емотивно секоја минута поради своите гревови, а потоа се враќаат на старите патишта и не забележуваат како нивната совест постепено се стврднува!

Апостол Петар не се покаја така. Тој горко плачеше за својот грев, а потоа никогаш не му се врати. Блудниот син не се покаја така. Тој не само што копнееше по домот на своите родители, туку „стана и отиде кај татко си “ и дојде кај него. Каква корист би имало за него да остане во туѓа земја, само да рече: „Татко, згрешив “, и да не се пресели оттаму? Таму ќе умреше од глад. Господ не вели: покајте се со зборови и доста е! Тој вели: „Вратете се, синови одметници: Јас ќе го излекувам вашето непокорство. И ние ќе се вратиме за да нè излечи. Нема да залечи од далеку, нема да ги залечи оние рани што му се кријат; Тој ќе ги исцели само оние кои ќе се вратат кај Него. „Еве, ние идеме при Тебе, зашто Ти си Господ, Бог наш“ (Ерем. 3:22 ).

Од дневникот на еден православен свештеник