Светогорската птица...

 

Кажуваше старец Даниел Катунакиски: Нашите старци ни кажуваа дека Свети Максим Катунакиски живеел во Големата Лавра. Постојано ја молел Дева Марија да му ја даде „молитвата на срцето“. Да го просветли, односно да се моли со срце, умствената молитва. Пресветата Богородица ги чула неговите молитви и му наредила да оди на врвот на Света Гора, велејќи му во исто време: Дојди и таму ќе ти откријам што се бара! Отец Максим  го зеде стапот и тргна. Маршираше, маршираше со часови, шест, седум, осум, 10 часа! Со едната рака го држеше стапот, а со другата ја држеше бројаницата.

Конечно го достигна врвот. Тој веднаш клекна и почна жестоко да ѝ се моли на Пресветата Богородица. Остана на колена, молејќи се три ноќи! Во еден момент Старецот почувствувал неопислив мирис и во исто време видел обилна светлина како го преплавува! Беше опкружен со несоздадена светлина... Во овие шокантни околности се појави Пресвета Богородица! Отец Максим го покри лицето со дланките велејќи: Пресвета Богородице, не сум достоен да го видам Твоето Пресвето Лице. Пресвета Богородица зборуваше со него некое време. Божјиот Светител почувствува како неговото срце скока од радост. Таа, гледајќи го неговото понизување, му дала дар на умствена молитва и исчезнала во сјајот во кој се појавила!

Пресвета Богородица - освен умствената молитва - му дала уште една посебна благодат, да лета! Впрочем, затоа и го нарекуваат „Светогорската птица“! Конкретно, во честитките на Светители читаме: Здраво, оче Максиме,αετέ υψιβάμον!