Писмо 130 до ѓаконот П.Н., за суеверие на безбожникот

 Писмо 130 до ѓаконот П.Н., за суеверие на безбожникот

Пишуваш, си сретнал човек кој не верува во Господ, но, во меѓувреме, е полн со суеверија. Ви призна дека никогаш не верувал во Бог и уште од детството ги подавал дланките кон циганите за да му ја каже среќата. Сè уште го прави истото и страсно докажува дека гатачите знаат повеќе од сите академии на науки. Покрај тоа, тој се плаши од „зло око“ и затоа секогаш оди по улиците гледајќи во земјата. Вторник го смета за кобен ден и тој ден не прави ништо и не излегува од дома. Тој бега од бројот „13“ како од оган. Еден ден, еден од неговите соработници се пошегува и напиша „13“ на неговото то биро. Така тој скокна и замавна кон соработникот, иако самиот е угледен, богат и образован човек

Па, што те изненадува, брате ѓаконе? Дали е тоа што безбожноста и суеверијата одат рака под рака? Сепак, оваа неприродност е сосема природна. И двете се лаги, и двете потекнуваат од оној кого највистинските усни го нарекоа татко на лагата. Вистината е секогаш вистинита, секогаш постојана, секогаш непроменлива, а лагите се како камелеон што ја менува својата боја. Пријателството помеѓу безбожноста и суеверието не е парадокс, како што мислите, туку нешто сосема доследно, спојувајќи се како рамка на слика. Секое безбожност е цврсто вметната во рамката на суеверието. Една лага постојано останува со друга.

Кога цар Саул одбил да ги послуша Бог и Самуил, Божјиот пророк, отишол кај гатачка во Ендор за да ја дознае вистината и да слуша совети. Филип, кралот на Франција, се пофалил со две работи: атеизам и способност да раскажува среќа од талогот од кафе. Зар не сте прочитале во Светото Писмо како Пилат и Ирод, две лаги, се помириле пред судот и ја испратиле Вистината на смрт? И тој ден Пилат и Ирод се дружеа еден со друг, зашто порано беа непријателски расположени (Лука 23:12). И денес, две лаги често се помируваат една со друга кога треба да се борат против вистината. Сетете се на суеверието на безбожните Евреи, кога по секоја цена сакаа да го убијат Христа! Го одведоа Исус од Кајафа во преториумот. Беше утро; и не влегоа во преториумот за да не се осквернат, туку за да ја јадат Пасхата (Јован 18,28). Затоа што беше празник. Убиството на невин не ги оскверни, но влегувањето во судница на празник ќе ги извалка!

Точно истото се случи и во Русија по доаѓањето на власт на атеистите. Оние кои се откажаа од верата беа потонати во брановите на суеверие. Но, несреќните не сфаќаат дека, откако се откажале од вистинскиот Бог, целосно се предале на моќта на Неговиот вечен непријател, тој таен богохулник кој се нарекува непријател на човечкиот род, лагите и таткото на лагите.Се разбира, вашиот пријател, господинот, кој, откако го напушти Бог, го замени за циганска гатачка, незнае за ова.

Свети Николај Велимировиќ