Името на трпението е име на многу пот и многу труд...

 

Името на трпението е име на многу пот и многу труд

Трпението е морална сила која ги смирува тажните емоции што растат во срцето на човекот и ги смирува болките предизвикани од страдањето.

Трпението е доблест, бидејќи постои како плод на надежта во Бога. Неволјата води до трпение, трпението до проверениот карактер, а проверениот карактер до надежта. И надежта сепак не разочарува.  Трпението е првата од доблестите ,  бидејќи спасението се наградува со него . Кој ќе издржи до крај, тој ќе биде спасен (Мт. 11,22). Во трпението лежи спасението на душите. Свети Јован Златоуст за трпението го вели следново: Трпението е коренот на сите добри работи, мајка на благочестието, гранка на веселбата, плод на амарант, непробојна кула, пристаниште што не го тресат бури. И веднаш: Ништо не е еднакво на трпението, тоа е кралица на доблестите, основа на подвизи, непоколебливо пристаниште, мир во војната, смиреност во немирите, безбедност во непријателските шеми. Тој што ја освои, таа го направи посилен од дијамант. Тие не можат да го превидат ниту навредливото оружје, ниту наредените логори, ниту моторите што се движат против неа, ниту лакови, ниту копјата, ниту овој логор на демони, ниту ужасните фаланги на непријателските сили, ниту овој ѓавол со сета своја наредена војска и измама.  И веднаш:  Кралица на добрата е трпението и круната на венците.

А Свети Кирил Александриски додава: Трпението е конзул и предвесник на секое добро во нас; пат кон напредокот; храна за надеж во идниот век.

Трпението нè учи да го поднесуваме страдањето со храброст; тоа е обука на филозофијата и учител на доблеста.

Името на трпението е име на многу пот и многу труд.

Свети Нектариј Егински