Солзи на покајание и солзи пофални...

 

Солзи на покајание и солзи пофални

Старче, објасни ни што пишува Свети Исак за солзите: Некои солзи го горат и сушат телото, а други солзи го радуваат и го хранат; а оние солзи што се раѓаат од угнетувањето на смиреното срце поради гревовите, горат и го сушат телото... Солзите од втор ред доаѓаат од знаење и мудрост, кои го разубавуваат лицето и го потхрануваат телот.

Првите солзи се солзи на покајание. Ти длабоко и искрено тагуваш за твојата грешка и плачеш со понизување. Овие солзи го обземаат човекот, но имаат и Божествена утеха.

Но, кога душата ќе се помири со Бога, доаѓаат солзи на благодарност и пофалба, кои се солзи радосници. Тогаш душата е на друго место, трепери во таа блага сладост, онаа небесната.

Во оваа втора состојба, човекот поминува дури и со малку храна. Срцето се радува, а онаа малку што јаде го одржува, но недостатокот на сон не му прави штета.

Не дека се напрега, за да не спие, туку од преголема воодушевеност не може да заспие. Божествената љубов се разгорува во срцето и не му дозволува срцето да спие. Таа голема радост надополнува многу сон.

 Може ли, Старче, со солзи да се пее „Христос се роди се прослави“?

 Да, со поплава од солзи, од благодарност!

Значи, Старче, може ли да се плаче кога се слави Бога?

Да, чувствува неискажлива радост на благодарност, која човекот не може да ја задржи, се тресе. Ова е вистинскиот излив на пофалби. Да се ​​движиме во духовната сфера, во доксологијата.

„Слава Ти Боже, слава Ти Боже“ постојано велиш. Тогаш сè ќе те трогне, за сè ќе чувствуваш голема благодарност кон Бога, а Бог ќе те благослови со Своите многубројни благослови.

Свети Пајсиј Светогорец