Дали оваа дрво те спречува да дојдеш?
Дали оваа дрво те спречува да дојдеш?
...Така надвор од светот, научив дека сите луѓе имаат свои природни родители.
Бев љубопитен да ги запознаам моите родители, кои дотогаш ги немав запознаено, бидејќи како што споменавме погоре, дедо ми ме украде од моите родители на двегодишна возраст и ме однесе во манастир во Тибет.
Дознав дека моите родители живееле во некој град во Шведска, а татко ми бил трговец со дрво.
Така зедов крилја од четириесетте магацини и отпатував, натприродно, до местото каде што живееја моите родители.
Во првите денови кога ме угостија моите родители, покрај куќата помина православен свештеник. Штом го видов, помислив дека е Кинез и почнав да му зборувам кинески. Го поздравив со мало поклонување, како што е вообичаено во Кина. Тој беше изненаден од моето однесување и начинот на кој ме примија и го праша татко ми:
– Зошто ова дете се однесува вака?
Татко ми ми го пренесе прашањето на нашиот посетител, а јас пак одговорив:
– Нели господинот е Кинез? - го прашав
– Не, - ми одговoри, тој е православен свештеник.
– Што значи православен свештеник? - Не знам.
– Знаеш, ми вели, ние веруваме во Троичниот Бог, Создателот на Вселената, Вистинскиот и господарот е свештеник, Божји претставник на земјата.
- За што зборуваш? - Знам дека еден е вистинскиот бог, семоќниот сатана.
– Грешиш, ми вели свештеникот. Вистинскиот и Семоќен Бог е Троичен, пред вековите, кој е Бесмртен, е Творец на Вселената, е Творецот на човекот, кој е причина за создавањето и е најомилено суштество на земјата. Од голема љубов и милосрдие кон човекот, Себлагородниот Бог го испрати Својот Единороден Син на земјата, зеде човечки облик, се роди од Дева Марија од Светиот Дух, ја поучи вистината, умре на Крстот и на третиот ден воскресна и сето тоа беше направено, за да се спаси човечкиот род од гревот и да се ослободи од ѓаволските врски.
Сето тоа го слушав со големо внимание и интерес, но во исто време се смеев одвнатре, бидејќи дотогаш ја знаев моќта на сатаната, со толку многу прекрасни настани што ми се случија до тој момент од мојот живот.
Разговорот добро напредувал, кога во одреден момент свештеникот побарал чаша вода.
Тоа е добра можност - си помислив, преку мене да ја покажам моќта на сатаната.
- Не мрдај- реков, чашата со вода ќе дојде наскоро. Со натприродната моќ што ја имав, од сатаната, кажував некои формулирани зборови, со кои ќе дојдеше ѓавол и ќе ми послужи и така ќе ми се исполнат желбите.
Затоа ги кажав зборовите и набрзо чаша со кристално чиста вода беше на масата.
Свештеникот ја испил водата, ја задоволил жедта и го фалел Бога.
Гледаш - му велам, ти докажав дека мојот бог е моќен и може да прави прекрасни работи.
– Сакам и ти да направиш нешто, да ми докажеш дека твојот Бог е посилен од мојот, да ме убедиш.
– Знаеш - вели свештеникот, мојот Бог е смирен и не се покажува.
Потоа извади дрвен Крст од џебот и ми вели:
– Држи го ова во рака и повторно направи го тоа што го направи.
Се насмеав штом го видов и реков:
– Дали оваа дрво ќе ја спречи моќта на сатаната?
– Пробај - самоуверено вели свештеникот.
Навистина, ги изговорив зборовите на молење, но ѓаволот не се појави.
Сигурно згрешив - си помислив, затоа и не се појави. Зборовите ги кажувам по втор пат, со повеќе внимание, бидејќи верував дека згрешив, но сепак немав резултат.
На третиот ги кажав зборовите полека, јасно со повеќе внимание и малку нервозно. ѓаволот што ме служеше се појави пред мене треперејќи.
– Што ти се случи - му велам, зошто не доаѓаш кога ќе те повикам?
– Веднаш фрлиго тоа што го држиш во рака.
Ја отворам дланката, му го покажувам дрвениот крст и велам:
– Дали оваа дрво те спречува да дојдеш?
– Веднаш го фрли тоа што го држиш во рака, врескаше гласно, криејќи го пределот на очите, со рацете и веднаш ни го сврте грбот.
Побарав, нормално, некое објаснување, бидејќи до тој момент не беше пронајдена друга сила, поголема од онаа на сатаната.
– Зошто толку долго не зборуваше со мене за некоја друга сила, поголема од нашата?
- Не обрнувај внимание - ми вели ѓаволот, си видел, сите овие години што си во моја близина, толку многу прекрасни работи. Она што го гледаш сега е мал детал.
Оваа сцена беше доволна и добра можност, да добијам одговори на неколку прашања кои беа создадени, бидејќи одговорите што ги добив од ѓаволот не ме покриваа.
Затоа му велам на свештеникот:
– Сакам да ми зборуваш за твојот Бог, вистинскиот како што велиш.
Многу среќен, свештеникот почна накратко, но темелно, да ми раскажува спојување на приказната за Христос…
Извор: Извадок од книгата „Од Тибет до Света Гора до старец Пајсиј (Από το Θιβέτ... στο Άγιον Όρος... στο Γέροντα Παΐσιο-Γιάννη Κοτζάμπαση)
Несакајќи и на многу млада возраст, малиот Јоргакис се наоѓа во Тибет. Тој е „посветен“, од неговиот дедо капетан на будистички манастир. Четиринаесет години и служи на побожноста на сатаната. На шеснаесет години и по околности е на Света Гора, кај старецот Пајсиј. Тука силите на светлината и темнината се судираат.
Comments
Post a Comment
Напиши коментар