Еднаш ѓаволот решил да ги продаде сите алатки од својот магацин...

 

Еднаш ѓаволот решил да ги продаде сите алатки од својот магацин...

 Уредно ги постави на полици за јавно прикажување.

 Колекцијата беше импресивна: тука беше блескавата кама, а до него чеканот на гневот, на друга полица го стави лакот на алчноста, а до него во живописна положба беа отровните стрели на страста и љубомората.  Имаше инструменти на страв, гордост и омраза, сите со ознаки со имиња и почести.

 А на најубавата полица, покрај сите други  стоеше мало, незгодно и прилично мизерно дрвено колче, на кое ја закачи етикетата: „Тага“.  Изненадувачки, цената на овој инструмент беше повисока од сите други заедно.

 Случаен минувач го прашал ѓаволот зошто толку многу го цени овој чуден клин.

 Навистина, јас го ценам над сè друго, одговори ѓаволот, зашто тој е единственото средство во мојот арсенал на кое можам да се потпрам кога сите други се немоќни.

 И тој нежно зеде дрвениот клин.

 Ако можам да го забијам овој клин во главата на човекот, продолжи ѓаволот, тој ќе ја отвори вратата за сите други.