Зошто да боли, Боже...


 




Зошто да боли, Боже?




Вистина е дека денес има изобилство на физичка и духовна болка. Некогаш личноста е одговорна за тоа, а некогаш не. Важно е во време на болка некој да му помогне. Не дозволувајте да се разочара, да се удави во осаменост, уште повеќе да боли.

Дали е сè уште точно дека добро познатото и длабоко „зошто јас, Боже“ често се издигнува на усните на секој страдалник? Мислиме дека нема лесен и брз одговор на ова човечко „зошто“.

Одговорот ќе дојде подоцна од самиот Распнат Богочовек. Се тврди дека човекот учествува во Крстот Господов. Немојте да мислите дека ова е мала работа.

Преку болка молитвите се сигурно потопли, подобредојдени. Пред сè, тие го даваат мирот на трпението на испитот, ја намалуваат грижа, тие навистина се смируваат, ја даваат радоста на надежта и здравјето на душата. Во нас ќе го најдеме Бога.

Колку побрзо го запознаеме, толку побрзо ќе бидеме ослободени и вистински среќни.

Темата на болеста секогаш останува актуелна. Многу пациенти во домовите, во болниците, на улиците. Ние сме свои пациенти, наши луѓе. Денес ние, утре другите и обратно. Болката тропа на сите врати, во сите часови неселективно, богати, сиромашни, млади, стари, образовани, необразовани, сите.

Зошто се разболуваме и зошто не боли? Истото прашање остро се повторува. Различните болести не се единствените гревови. Светите имаа и многу и тешки болести.

Болестите нè тераат да се сеќаваме на заборавениот Бог, да го повикуваме, да се поврземе со него. Споменот на Бога придонесува за искрено покајание. Навистина, болестите треба да нè приближат до Бога, а не да нè оддалечат од Него.

Ја докажуваме нашата вера во Бог со тоа што ќе бидеме трпеливи во искушенијата, па дури и во болката од болестите.

Ако болката ве натера да бидете сочувствителни, вие победивте. Ако болеста ве натера повеќе да се сеќавате на рајот, вие сте благословени. Ако болката ви ги исчистила очите, подлабоко да ги видите настаните и работите, тогаш сте богати.

Ако светата болка те направи, брате мој, порешителен, похрабар, пофлексибилен и потолерантен, заблагодари му се длабоко на Бога што си се разболел. Затоа што ти се разболе и конечно така победи.

Без болка имате многу освојувања, но нема вистинско знаење. Болката го кали и го усовршува човекот. Без болка човекот би бил суров и груб. Болката раѓа солзи, а солзите очистување. Солзите ги наводнуваат миризливите цвеќиња на почитта, на побожноста, на благословот.


Монах Мојсеј Светогорец 


Comments