Христос ја суди Европа...

 

Христос ја суди Европа

Како би се нарекувал Стариот завет на современ јазик? Тоа би можело да се нарече судски записник во случајот со Бог и народот, тогаш - Божјиот избран народ. Пророците експлицитно ги нагласуваат случаите кога Господ му суди на народот на Израел (Ис. 3:13-14; Мик. 6:2; Мал. 3:5).

Во наше време се објавени тајните протоколи на таканаречените Сионски мудреци, а ова е еврејска програма за освојување на целиот свет. Во овие записи нема Бог, нема пророчки зборови, нема завет, нема небесно светилиште, всушност тие немаат небесен печат. Затоа е празен новинарски документ.

Овие современи еврејски записи содржат околу сто страници. А записниците од договорите меѓу Бог и еврејскиот народ илјадници години пред заветот содржат околу илјада страници. Кога ги читаме овие стари записи, овој Стар завет, секој од нас има две длабоки чувства. Првото чувство е чудење на Божјата верност и долготрпеливост. Второто чувство е срамот од неверството на избраниот народ пред нивниот добротвор, Господ, неверство што може да се спореди само со прељуба; срам да се спротивставиме на Бога, што може да се објасни само со сатанска злоба; и уште повеќе, срам од непослушноста кон Бога, таква непослушност каква што дури ни безумниот човек  или кое било друго животно во јарем не покажува на својот господар и одржувач.

Но, ние во 20 век не сме во времето на Стариот туку на Новиот Завет. Што е разликата? Разликата е огромна. Во Стариот Завет, Бог им зборувал на луѓето преку пророци и ангели, а во Новиот - Тој, појавувајќи се во човечко тело, зборувал лично и директно.

Што да кажеме за оние од нас кои бегаат од светлината на Новиот Завет во темнината на Египет и бараат суд кај Бога со таа еврејска тврдоглавост толку карактеристична за старозаветните времиња. Можеме само да кажеме дека христијаните кои го судат Бога, кои го негираат Христа, кои се покажуваат како злонамерни и непослушни на откриениот Бог, се будали и грешници многу полоши од старозаветните Евреи кои не сакале да ги слушаат Божјите ангели, пророците и праведниците. Затоа што тие покажаа дрскост пред слугите на Господарот, и тие покажуваат дрскост пред самиот Господар.

Ако историјата на последните три века, осумнаесеттиот, деветнаесеттиот и дваесеттиот, требаше да се нарекува со едно вистинско име, таа не можеше да најде посоодветно име од Записникот за судењето на Христос против Европа. Затоа што овие последни триста години во Европа не се случило ништо што нема директна егзистенцијална врска со Христос Бог.

На овој суд се случува следново:

Христос и зборува на Европа дека таа е крстена во Негово име и мора да остане верна на Него и Неговото Евангелие, на што обвинетата Европа одговара:

Сите вери се еднакви. Така ни рекоа Француските енциклопедисти. И во секој случај никој не може да биде принуден да верува. Европа ги толерира сите вери, изедначувајќи ги сите со народни суеверија заради своите империјалистички интереси, но самата не се придржува до ниедна вера. Кога ќе ги постигне своите политички цели, таа брзо ќе се справи со овие популарни суеверија.

При што Христос тажно го поставува прашањето:

 Како вие, луѓе, да живеете само со овие империјалистички, односно материјални интереси, водени само од животинската страст да ви ги засити телата? Па јас сакав да ве направам богови и синови Божји, а вие без да трепнете брзате да станете како впрегнати говеда.

Европа одговара:

Ти си стар. Наместо Твоето Евангелие, ние измисливме зоологија и биологија. Сега знаеме дека не сме Твои потомци и не на Твојот небесен Отец, туку на орангутанот и горилата, воопшто, мајмуни. Сега се усовршуваме за да станеме богови. Ние не препознаваме други богови освен нас самите.

Христос одговара:

Вие сте потврдоглави од старите Евреи. Ве изведов од варварската темнина и ве воздигнав на небесната светлина, а вие  пак во темнината како биволи во мочуриште. Ја дадов Мојата крв за тебе. Ја покажав Мојата љубов кон тебе кога сите ангели го свртеа лицето од тебе, не можејќи да ја поднесат пеколната смрдеа на твоите души. Кога сите бевте темнина и смрдеа, само јас станав за да ве осветам и очистам. Не се враќај назад сега и не станувај неверен, да не се вратиш повторно на оваа неподнослива смрдеа и темнина.

А Европа со потсмев одговара:

 Тргни се од нас. Не те познаваме. Хеленската филозофија и римската култура ни се блиски. Сакаме слобода. Имаме универзитети. Нашата наука е нашата ѕвезда водилка. Нашето мото е: Слобода, еднаквост, братство. Нашиот ум е за нас бог на боговите. Ти си Азиец. Те негираме. Ти си само стара легенда од репертоарот на нашите баби и дедовци.

Со солзи во очите Христос вели:

 Па, јас ќе си одам, но ќе видите што значи да се скршне од Божјиот пат и да се земе патот на сатаната. Благословот и радоста ќе ви бидат одземени. Твојот живот и твојата смрт се во Мои раце затоа што Се дадов на Крстот за тебе. А сепак не би те казнил ако не беа твоите гревови и твоето отпадништво од Мене, твојот Спасител. На сите луѓе им ја покажав љубовта на Отецот и сакав да ве спасам сите со љубов.

А Европа одговара:

 Каква љубов? Здрава и машка омраза кон сите кои не се согласуваат со нас - ова е нашата програма. Твојата љубов е само бајка. Наместо овие басни, ние претпочитаме национализам, интернационализам, етатизам, прогресивизам, еволуционизам, сциентизам и културизам. Во нив е нашиот спас, а Ти си замина од нас!...

Браќа мои, во наше време овој процес е завршен. Христос замина од Европа, како што некогаш направи од Гадаринската земја на барање на самите Гадаринци. Но, штом Тој замина, започнаа војни, несреќи, ужаси, уништување. Европа се врати на претхристијанското варварство - аварско, хунско, лонгобардско, африканско, само во стопати покошмарна форма. Христос го зеде својот Крст и својот благослов и замина. Остана темнината и смрдеата.

А вие сега одлучете со кого ќе бидете: со мрачната и смрдлива Европа или со Христос.

 Амин

Свети Владика Николај Велимировиќ