Молитвата значи постојано барање помош...

 

 Молитвата значи постојано барање помош

Молитвата да се чувствува како потреба. Како што на телото му е потребна храна за да живее, така и душата треба да се храни за да живее.

Ако не се храни, слабее и доаѓа духовна смрт. Но, оној што молитвата не ја смета за потреба, туку за работа, е како безумно дете кое се гнаси од мајчините гради и сета сладост на нејзината наклонетост, па затоа е болно и злонамерно.

Побарајте од Бога прошка за грешките што сте ги направиле во текот на денот и потоа размислете за вашата грешност воопшто. Така се понизувате и потоа започнувате со барањата што ги имате. Молитвата ја започнувам со „Боже помилувај ме грешниот“. Го кажувам тоа неколку пати со шепот и потоа продолжувам со молитвата.

Еднаш го молев Бог да ме научи да се молам. И тогаш видов во видение дете од седумнаесет години како се моли. О, тој ме распарчи! Плачеше и се молеше на таков начин што ме шокираше. Почна со исповед: Неблагодарен сум, непоправлив... Потоа би рекол: Сега, Боже мој, кога сум во таква состојба, како да бидам исправен ако не ми помогнеш? а барањата почнаа...

Како што радио операторот се чувствува посигурен кога е во постојан слух со Центарот, така и колку повеќе човек се моли, толку повеќе Божествено уверување чувствува. Значи, колку повеќе се моли, толку повеќе се чувствува духовна сигурност. Молитвата е сигурност со која го спречуваме секое зло. А во зависност од жртвата и молитвата што човекот ја прави за себе или за својот ближен, ќе добие и Божествена помош.

Молитвата значи постојано барање помош од Христа, од Дева Марија, од Светителите, за себе и за другите. Ако не побарам помош, нема да ми дадат.

Кога човекот се моли пред да постапи по нешто, не дејствува пената на умот и леснотијата, туку осветениот ум. Избрзаниот одговор е на умот, додека одговорот што доаѓа преку молитвата е од Бога.

Свети Пајсиј Светогорец