МАЈКА НА ТИШИНАТА

 МАЈКА НА ТИШИНАТА

Колку пати сум застанал пред Нејзиниот лик, Нејзиниот свеќник и немав апсолутно ништо да и кажам. Празно, ништо, сите солзи..

Од моите исушени усни не излегоа зборови. Нити збор од мојот вознемирен ум.

Тогаш болката те заклучува, те смрзнува во најтешката зима на твоето срце.

Тишина, празен поглед, парализирано срце.

Кога ве боли не зборувате, молчите и вашите крици се толку гласни што не се слушаат.

Сум видел усните како пулсираат без да зборуваат. Гласовите зарипнуваат без да се каже збор. Целиот човек станува очи, целото тело плач, глас без звук.

Тишина, тело во молитвена положба, во состојба на чекање...

Колку пати се молев во оваа апсолутна тишина. На овие студени подови на осаменоста во ноќите што изгледаа без ден.

Сам во друштво на иконата на Богородица..., прегратка, мајчинско галење, топла прегратка и звук во уво „сссссс се ќе биде во ред…….“.

Ова е Дева Марија, која ги слуша молитвите на молчеливите, која додека не зборуваш знае што зборуваш, која без објаснување знае што чувствуваш и те разбира.

На оваа мајка на тишината ѝ се молев и денес се молевме сите, дури и оние што не одеа во црква.

Ги слушна нашите тишини, ја почувствува нашата жалост и нашите загуби, нашите таги и грижи, нашите стравови и паники, нашите фрустрации и разочарувања.

И бидете сигурни во едно, се додека луѓето ве распнуваат Бог ќе ве воскресне.

Се додека луѓето ќе те повредат, Христос ќе те придружува, додека луѓето ќе ти ги осудат соништата, Богородица ќе ти стане најширока на срцето, дека во нејзината прегратка ќе се вклопиме сите, предавници и предадени...

Свети Јосиф Исихаст