Ние што дојдовме да рибариме по Божјата благодат, да не бдееме?

 

Ние што дојдовме да рибариме по Божјата благодат, да не бдееме?

Одев навечер, кога ќе излезеше од својата колиба, му приоѓав и му кажував дека сонот ме тепа.

Остани силен! Чувај ја пушката наполнета и не плаши се ми одговори.

Лете доаѓаа чамците и рибареа со светлината, со светилките.

Гледаш ли, чедо мое, рече тој, како овој рибар цела ноќ се мачи да фати грст риби, да ги однесе дома и гледа и чува нешто земно?

Слушни понекогаш пее за да помине времето. Ние што дојдовме да рибариме по Божјата благодат, да не бдееме?

И ние мора да пееме, односно да пееме, да го славиме Бога, да останеме будни во помислите, а не да спиеме.

Овој рибар овде долу за неколкуте риби, но ние за духовна земја, за риболов на Царството Небесно, за повеќе благодат, за вечна награда пред Бога!

Старец Ефрем Филотејски и Аризонски: Спомени на мојот старец Јосиф Исихаст